สาระสำคัญพระธรรมเทศนา : หน้า 42/53

30 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา “ทางพุทธศาสนาต้องการนัก ภิกษุบวชก่อน ประพฤติตัวให้เป็นตำรับตำรา ต่อภิกษุบวชหลัง เป็นลำดับไป นี้เป็นประโยชน์แก่เพื่อนกัน” ๔. สมานัตตตา ความเป็นผู้มีตนเสมอในธรรมนั้น ๆ ในบุคคลนั้น ๆ เช่น เราจะเข้าไปในหมู่ คณะใด จะชาติภาษาใด ต้องไม่ให้กระทบกระเทือนวาจา ใจ เสมอเขาด้วยความพอเหมาะพอดี เหมือนพี่ เหมือนน้อง เหมือนคนคนเดียวกัน โลกได้รับความสุขเพราะธรรมทั้ง ๔ นี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่า เอเต โข สงฺคหา... “ความสงเคราะห์ในโลกเรานี้ เหมือนลิ่มสลักเพลารถที่แล่นไปอยู่ฉะนั้น” คือถ้าลิ่มสลักเพลาไม่มี กงรถก็หลุดจากเพลา แล่นไปไม่ได้ฉันใด โลกที่คับขันจะได้ความร่มเย็นเป็นสุข ก็ด้วยอาศัยความเกื้อกูลสงเคราะห์ซึ่งกันและกันอย่างนี้ “ท่านเจ้าภาพได้ประพฤติสงเคราะห์เช่นนี้ เพราะดำเนินด้วยคติของปัญญา จึงได้ให้ความสุขแก่คนมากถึงขนาดนี้ เมื่อให้ความสุขแก่คนมากขนาดนี้ ก็เป็น ผู้น่าสรรเสริญชมเชย น่าเลื่อมใส เป็นตัวอย่างที่ดีในยุคนี้ และต่อไปในภายหน้า....... พึงรักษาให้ดำรงและทวีขึ้นเป็นลำดับไป”