ธรรมราช: วาสนาวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 : หน้า 21/42

ธรรมราช วาสนาวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (ฉบับร่วมเล่มที่ 9) 2562 สำคัญ เช่น พระภิกษุเหล่านี้ได้รับนิมนต์ไปที่ศรีลังกาเพื่อร่วมกิจกรรมทางศาสนาเพื่อเฉลิมฉลองมหาสุก พระเถระชาวศรีลังกาชื่อ มหาธรรมรักขิตะ (Yona Mahadhamarakkhita) ผูทำหน้าที่เป็นผู้นำคณะสงฆ์ผู้คงแก่เรียนและเคร่งครัดในศาสนาดังจำนวน 30,000 รูป ประกอบพิธีกรรมเป็นพระสงฆ์จากเมืองปินะนอกนีเร่งได้รู้จักพระธรรมรักขิตะจากคัมภีร์รมาหว่างว่าจะเป็นหนึ่งในพระธรรมทูตที่พระเจ้าโคตรสงไปเผยแผ่พระพุทธศาสนย์ยังประเทศในบางแห่ง ด้วยกันจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมืองปินะจะเป็นเมืองศูนย์กลางพุทธศาสนาอย่างแน่นอน ที่ชิงพระภิกษุผูงแก่เฒ่าอาศัยอยู่ าสตาโบ (Strabo)27 กล่าวไว้ในหนังสือภูมิศาสตร์ของเขาว่าพระเจ้าเมนเดอร์นั้นเป็นนักปรัชญีที่สำคัญของคีรีหนึ่งในจำนวน 2 องค์ของบัณฑิตที่นำแนวของคีรีแผ่ไปไกลที่สุดทางตะวันออกจนเลยเข้าไปถึงอินเดีย พระองค์ได้ข้ามเขา Hypanis และกุ้งเข้าไปในถึงไอสมอส (Isamos) บางทีอาจจะได้แก่ จุมมะ (Jumma) แต่ในบทความเกี่ยวกับงานนิพนธ์ของจัตติน (Justin) กล่าวว่าพระเจ้านั่นเดอร์กับพระเจ้าพคโลโดตกัส (Apollodotus) นั้นเป็นนักษัตรึนเดียว28 หลักฐานที่อ้างถึงการมีอยู่ของพระเจ้าเมนเดอร์ของทรันเมื่อเทียบกับหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ค้นพบในปัจจุบันพบว่า แนวคิดที่ว่ามีบัลลินทปัญหาเกิดเนินมาจากกรีก โดยเกษตรีย์ก็ที่ปกครองเมืองอิสชานเดรียแห่งอีปันด์นั้นเป็นเรื่องที่ลูปได้ง่ายเนื่องจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์จำนวนค่อนข้างมากปรากฏในคินเดีย และอักษานิสถานในขณะที่งานของทรันเต็มไปด้วยสมมุติฐาน