กติกายศพทธ์ : หน้า 25/86

บทที่ ๒. กติกายศพทธ์ คือ ศพทธ์จําจากหนึ่ง ที่มีการแจกสมบัติเป็นเฉพาะของตนเอง ถึงแม้จะมีสิ่งและการบูรณ์เหมือนนามนามที่แจกสมบัติเดิมแล้วก็อาจ ก็จะแจกสมบัติเดิมตามนามนามที่เป็นตัวนั้น เช่น ราย เป็นปุงลิงค์ และ อ การันต์ ศพทธ์เป็น อ การันต์ในปลุงลิงค์โดยทั่วไปนําไปแจกสมบัติเหมือน บุรัส แก ราย ศพทธ์ไม่แจกสมบัติแต่มิเหมือน บุรัส แจกสมบัติเป็นเฉพาะของตนเอง ศพทธ์ที่มีลักษณะอย่างนี้มีจำนวน น้อย จึงเรียกว่า กติมยศพทธ์ บาง ศพทธ์ที่มีกลุ่มเป็นของตนเอง คือ มีศพทธ์แจกตาม บางศพทธ์มีการแจกเฉพาะศพทธ์เดียว กติมยศพทธ์มีทั้งหมด ๑๒ ศพทธ์ คือ อดน ตน สถฤ พระศฤสด พรหมพรหม ปีฏา บิดา ราช พระราชา มฤตุต มรดา ภควต พระผู้มีพระภาคเจ้า มน โจ อรนุต พระอรหันต์ กุมม กรรม. การกระทำ, การงาน ด้านรับบลิปฏุปลิสิทธิ์จํานวนศพที่ออกเป็นกลุ่มหรือคณะต่าง ๆ เช่น บุรัสก็ดคะ มโนกนิคคณะ กัญญาคณะ คําจันทาคณะ เป็นต้น แต่ละคณะใช้สูตรแตกต่างกันออก ไปบ้าง หรือบางศพในคณะเดียวกันจาอใช้ลดต่างกัน บทที่แจกในวิถีต่างๆนั้นน่าเสียดายไม่เรียกา กติมยศพทธ์ ท่าน จัด ราย. พรหม. อุตต ไวในราชะคติคะ หน้าุมที่มี อนุ, มนุต, ตาวุต และ อินุต ปัจจัยเป็นที่สุดในกลุ่ม ของคุณมวรคติคะนะ หมู่ที่มี อนุ ปัจจัยเป็นที่สุดในใจ จัดจันทาคติคะนะ สถฤ, มฤตุต ปีฏา จัดอยู่ในสกลคติคะนะ ข้าพเจ้าเห็นว่า หนังสือสมุห์น้อยออองบูญใหญ่ของสมเด็จพระรัตน และหนังสือสือใกล้กายของสมเด็จ พระมหาสมณเจ้า เรียนเรียนไว้แล้วสำเร็จสำหรับผู้รับเรียน ข้าพเจ้า จงแสดงค่ำแสดงการณาของสมเด็จ พระมหาสมณเจ้าแล้ว คำรบแจ้งสำคัญว่ามูลบ้อขอรับลูกใหญ่ไม่จดเรียนตามคําในก็รบปฏิสัก สำหรับผู้ประสงค์ความวิสาร พันคำว่าคำก็มี บาลไวยากรณ์ก็สูงเพิ่มเต็มด้วย