การแจกสมถวิกติในภาษาบาลี : หน้า 28/86

แนบเรียนบาลีไวว่ากรณ์แบบ นามศัพท์ ๒๘ หน้า (๓๗๐). มหาเจ มหาจาร+สมียูซา พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๔ หน้า (๓๗๐). มหาจารย์ มหาจักห์สิล สัททนิติปลาลา หน้า ๒๕๓ ๒) แจกสมถวิกติทตามแบบ ราช ก็ได้เช่น โกสิสราภ์โณ (โกสิสราภ์+มิ) กสิริภูมิ (กสิริ+มิ) ๔. กาวนุต (พระผู้มพระากาเจ้า) อุ การันตีในปลงคิจกแจกสมถวิกติได้บงนี้ เอกจนะ ป. ภาควณ (นู+สิ เนิน อา) พฤวงนุตะ ภาควณตา ภาควณโต (อ. ภาณ ๕ โบ เนิน อ. เหมือนปฐม) ภาควณเต, ภาควณติ (อ. เป็น อ. เหมือนปฐม) ภาควณติ, ภาควณติที (อ. เนิน อ. เอตติ อ. เหมือน อ. แล้วก็ละ) ภาควณเต, ภาควณติที (เหมือนเดิมทีเดียว) ภาควณเต, ภาควณติที (เหมือนเดิมทีเดียว) ภาควณเต (อ. เป็น อ. เดิน อ. สัพ) ภาควณา (นู+สิ เป็น อ. อา) ศัพท์เหล่านี้แจกสมถวิกติเหมือน ภาควณ (ส่วนมากเป็น นวณู, มนูดู, อิมนูดู ปัจจัย) อายสมถู คณะอาย จิตยัมถุ คณะมีปัญญาตันมั่งนั้น คุณนุต คณะมีคุณ จตุสมถุ คณะมีจตุฯ ดูติมุต คณะมีความรุ่งเรือง ธนฺนุต คณะมีทรัพย์ ข้อสังเกตเกี่ยวกับศัพท์แจกตาม ภาควณ ๑. ในปลงคิ้งแจกตามแบบ ภาควณ ทุกประการ ๒. ในอิตติลิงค์ อี ปัจจัย สำเร็จเป็น ๒ อย่างแล้วนําไปแจกสมถวิกติเหมือนนาถี คือ ๒.๑ ลง อี ปัจจัยเครื่องหมายอิตตติ. คุณนุต + อี แยกพยัญชนะออกจากสระ คุณนุต+อี