อัพย disposing : หน้า 67/86

บทที่ ๔ อัพย disposing อัพย disposing อัพยdisposing คือ disposing พวกหนึ่งซึ่งไม่เปลี่ยนแปลงด้วยการแจกแจกวิเศษติจองปฐมูอย่างเดียว ในคัมภีร์สัทธรรมก็แสดงความหมายของ อัพยยะ ไว้ว่า สัทธรรม ติอู ลิขอศุ สุพงษุ จ วิฑดิตุ วาเนสสุ สุ สุพงษุ น ณ พุฒนิวัต ตพพุย์ อ. บทใด เป็นเช่นเดียวกันในลิข์ ท. ๓ ด้วย ใน วิฑดิตุ ท. ทั้งปวงด้วย ในวจน จะ ท. ทั้งปวงด้วย ยอมไม่เปลี่ยนแปลงไป อ. นั้นชื่อว่า อัพยยะ ยอมเป็น สรุปความหมายได้ว่า อัพยยะ ไม่สามารถกำหนดให้เป็นลิขอใดลิขอหนึ่งได้ จงมีรูปเหมือนกันหมดไม่เปลี่ยนแปลง ด้วยการแจกจ่ายวิเศษติ ผู้จึงเป็นวัตถุดั้ง มีเจติติปฏิ วัติ ที่ีใด วินรฺนฺตา มท. คือ อนามก ๒ อายตบริ ฑตา ๓ อปลสักฺ บท ๔. นิมนฺตบํ (สมา, ตัขวิ, กิดก, จัดอยู่ในนามมหบูร เพราะใช้รุกดินาม) นั้นเป็น อัพยยะ จึงลงวิชาตได้โดยเพื่อแสดงความเป็นบทแดกให้ลงวัดติ ตั้งๆ ออ อัพยยฺยะแบ่งเป็น ๔ ชนิด คือ อปลสักฺก ๒. นิมนฺต๑ ๓. อัพยฺยะภาสฺส ๔. อัพยฺยทิฏฺฐฺ ๔. อปลสักฺก ในคัมภีร์ปรูปใชแสดง อัพยยะ ไว้ ๖ ชนิด คือ อปลสักฺก ๒. นิมนฺต ๓. อัพยฺยะภาสฺส ๔. อัพยฺยทิฏฺฐฺ ๕. อัพยฺยะที่ิฏฺฐิดิต ๕. ปจอัคฺฆ เทหนวัตติ ๕ มิโด ปจอัคฺฆเป็นต้น ๖. ปจอัคฺฆกถอยมายจม ปิจฉาเป็นต้น