ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทที่ ๑. เทวภวะและอัฟภาส
ความหมายของเทวภวะ
หมายถึง การทำอิริยาบถเป็น ๒ ตัว และตัวที่เพิ่มเติมมานี้จะต้องวางอยู่หน้าเทวภวะ แบ่งเป็น ๒ ชนิด คือ
๑. เทวภวะพยัญชนะสนธิ (ในการเชื่อมอักษรด้วยพยัญชนะสังโยค)
๒. เทวภวะอธิฏุ (ในการทำ ошибкиเป็น ๒ ตัว)
๑. เทวภวะพยัญชนะสนธิ
เป็นการทำอิริยาบถขึ้นด้านหน้าโดยไม่มีสระคั่นในระหว่าซ (พยัญชนะสังโยค หรือการอ่อนพยัญชนะ)แบ่งเป็น ๒ ชนิด คือ
๑) สถิตเทวภวะ การซ้อนตัวเหมือนกัน คือ
พยัญชนะตัว ชั้นหน้าพยัญชนะที่ ๑ กก ฯ ล ฯ ต ฯ ป ฯ
พยัญชนะตัว ชั้นหน้าพยัญชนะที่ ๒ กู ฯ จ ฯ ค ฯ ต ฯ บ ฯ
พยัญชนะตัว ชั้นหน้าพยัญชนะที่ ๓ กร ฯ ซ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ พ ฯ
พยัญชนะตัว ชั้นหน้าพยัญชนะที่ ๔ คุม ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ท ฯ พ ฯ
๒) อสถิตเทวภวะ การซ้อนตัวไม่เหมือนกัน คือ
พยัญชนะที่ ซ้อนหน้าพยัญชนะที่ ๖ กบ ฯ ฯ ฯ ตุ ฯ ฯ
พยัญชนะที่ ซ้อนหน้าพยัญชนะที่ ๔ คฺม ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ทร ฯ พ ฯ
ข้อสังเกต พยัญชนะสนธินี้ซ้อนกันนี้ เรียกในแบบเรียนของสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระ ยรรยงวุฒิ ว่า การเขียนพยัญชนะซ้อนกันโดยไม่มีสระ ซึ่งไม่เหมือนเทวภวะราชกุฎที่กล่าวต่อไปนี้