การสมผสมและลักษณะของกริยาศัพท์ แบบเรียนบาลีไวยากรณ์สมบูรณ์แบบ เล่ม 3 หน้า 66
หน้าที่ 66 / 87

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการสมผสมแบบต่างๆ รวมถึงกริยาศัพท์ที่กล่าวถึงการแสดงอารมณ์ ความเป็นไปของกริยา และบทบาทของประธานในเรื่องราว โดยมีการอธิบายวิธีการแปลงและตัวกำหนดที่สำคัญ เช่น อนติภิตกตตา และ วีตติฝ่ายอัตโนมัติ รวมถึงการเน้นว่าสถานะของกริยาศัพท์นั้นมีความสำคัญในการสร้างความเข้าใจในเนื้อหา ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการเรียงร้อยแบบและความหมายของคำต่างๆ ที่สามารถใช้ได้อย่างเหมาะสมในภาษา

หัวข้อประเด็น

-การสมผสมแบบ
-ลักษณะของกริยาศัพท์
-กริยาที่บ่งบอกอารมณ์
-บทบาทของประธานในประโยค
-วิธีการแปลงและตัวกำหนดต่างๆ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แนบเรียนสำโวาทการสมผสมแบบ อายขาด ภ+เน+อ+ย+เ+ย+อ+แต ลบ ณ อยนันท์ พฤที อ. เป็น โอ แปลง โอ เป็ น อาว ลบสรหนหน้าคือ อ ที่. และ เ นำไปรอยอง ภวียต ใหเเจรอยอยู่ ภาวิต ภ+เน+อ+ย+เ+ย+อ+แต ลบ ณ อยนันท์ พฤที อ. เป็น อา ลบสรหนหน้าคือ เ นำไปรอยอง ปจยเดน ใหรอยอยู่ ภายต ปวียต ใหหยอยู่ ภ+เน+อ+ย+เ+ย+อ+แต ลบ ณ อยนันท์ พฤที อ. เป็น อา ลบสรหนหน้าคือ เ นำไปรอยอง ปจยเดน ใหรอยอยู่ ภาจายต เติใหหยอยู่ ภวาดก มีลักษณะดังต่อไปนี้ ๑. เป็นกริยศัพท์ที่กล่าวเพียงความเป็นไปของกิริยาอารมณ์เป็นสำคัญ ๒. ตัวประธานที่เป็นเจ้าของกิริยาอารมณ์ประกอบด้วยตัวยากิริติ เอกาจะได้ พฤวจจะได้ มีชื่อว่า อนติภิตกตตา แปลว่า อ้น ........................... ๓. วีตติที่ประกอบคือ วีตติฝ่ายอัตโนมัติ เนอาจจะ ปฐมภูมิ เท่านั้น ถึงแม้จะเป็นเจ้าของกิริยาอารมณ์จะเป็นพฤวจจะก็ตาม เพราะไม่ได้มุ่งจ้าของกิริยเป็นสำคัญ ๔. ธาตุคู่ประกอบ ต้องเป็นอามัญธาตุเท่านั้น ๕. ลง ย ปัจจัย มีวิธีการแปลง ธาว เปลี่ยนเหมือนในหมดว ทิว ธาว และ กามวมจาก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More