การพัฒนาพระพุทธศาสนาจากแนวคิดสำคัญ : หน้า 11/37

เพิ่มเติมที่ "Buha Bukkyō kara Daijō Bukkyo e 部派仏教から大乗仏教へ（จากพระพุทธศาสนายุคแบ่งนิยามสู่พระพุทธศาสนามหายาน).” ใน Götama wa ikanishite Budda to natta no ka ゴータマは、いかにしてブッダとなったのか (พระสมณโคดมเป็นพระพุทธเจ้าได้อย่างไร ?) โดย NHK Publishing) นอกจากนี้ ยังมี้คั่ม "อภิธรรมโกคา" (Abhidharmakośa)11 แก้ขึ้นหลังจาก "มหาสังมิวิณัยปิฎก" นานับหลายตวรรษ ซึ่งเป็นคัมภีร์เงื่อนไขพุทธธรรมา ได้กล่าวถึงนิยามของสังคมมว 2 ประเภทที่ว่า สังเมก(อยู่ 2 ประเภทที่ 1 คือ สังเมกาที่เกิดขึ้นจากการยกอรรถาธิบายที่เป็นปฏิบัติในคำสอนของพระศาสนม นี้ เรียกว่า จักรภท (cakrabheda)12 ส่วนประเภทที่ 2 คือ สังเมกที่เกิดขึ้นจากการไม่ลงทำ สังเมกมร่วมกัน เรียกว่า กรรภก (karmabheda)13 นอกจากนี้ยังมีเนื้อหาที่อธิบายเพิ่มเติมต่อจากนี้ว่า ในสมัยที่ พระศาสนียังมีพระชมมีพิธีอยู่ สังเมกาประเภทที่เกิดขึ้นจากการ ยกอรรถาธิบายอันเป็นปฏิบัติของคำสอนของพระศาสนมียุ รวบรวม สมัครพรรคพวก และทำส่งให้แตกแยกกันนั้น เป็นสิ่งที่มีอยู่ (ผู้แปล : เช่น กรณีเทวทัต) แต่เมื่อพระศาสนียังสอดบัณฑับนไป ย่อม คงเหลือแต่เพียงสังเมกาประเภทที่เกิดขึ้นจากการไม่ลงทำสังเมร่วมกันเท่านั้น 11 【คุชารอน】 (kusharon) มีชื่อเต็มว่า【阿達達俱舍論】(aditasuma kusharon) เป็นคัมภีร์ที่แต่งขึ้นในศาสตรรวงสชม 5 โดยท่านวุฒนุษฐ (世親 seshin) ถือเป็นคัมภีร์อภิธรรมคัมภีร์หนึ่งในพระพุทธศาสนาที่อธิบายหลักคำสอน ของพระพุทธศาสนาของพระศาสนม ตั้งแต่ในอดีต คัมภีร์นี้ถือเป็นคัมภีร์ ที่สำคัญสำหรับผู้ศึกษาพระพุทธศาสนา 12 ผู้แปล : ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า 破法輪 (hahorin) 13 ผู้แปล : ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า 破塵磨 (hakonma)