การตั้งสมมติฐานในการพัฒนาจิตวิญญาณทางพระพุทธศาสนา : หน้า 28/37

ธรรมจักร วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่ม 11) ปี 2563 อาจารย์: การตั้งสมมติฐานว่า มีพระพุทธเจ้าพองค่อนอยู่ ก่อนหน้าที่จะมีการบังเกิดขึ้นของพระศากยมุนี และคิดว่า "พระ- ศากยมุนีคงต้องมีโอกาสที่จะพบกับพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นในอดีต" กู๋เป็นความคิดที่มีเหตุผล สมมติว่ามีเด็กคนหนึ่ง มีความตั้งใจจะเป็น นักฟุตบอลอาชีพ คุณคิดว่าทำไมเด็กคนนั้นจึงมีความคิดที่จะเป็น นักฟุตบอลอาชีพ? นักศึกษา: นั้นคงเป็นเพราะได้มีโอกาสเห็นการแข่งขันของ นักฟุตบอลลีก (J. League) หรือฟุตบอลยูโรในโทรทัศน์ แล้วก็คงมีความคิดเห็นที่อยากจะเป็นเช่นนั้นบ้าง อาจารย์: ใช่ครับ การที่เราปรารถนาจะเป็นเหมือนใครสักคน เราจำเป็นจะต้องมีต้นแบบในอดีคติ ก่อน คงจะไม่มีใครที่อยู่ดีๆ แล้วจะมีความคิดว่า "อยากเป็นนักฟุตบอล" หรือ "อยากเป็นพระพุทธเจ้า" โดยปราศจากที่มา ที่ไป ดังนั้น "พระพุทธศาสนาหายาน" จึงมีแนวความคิดที่ว่า พระศากยมุนีได้มีโอกาสพบพระพุทธเจ้าพระองค์คือนในอดีต จึงเกิดความปรารถนาที่ว่า "คนเองก็อยากเป็นดังบุคคลเช่นนี้" ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของทั้งหมด และแนวความคิดเช่นนี้ก็จะดูจะเป็นธรรมชาตินอกจากนี้ พระศากยมุนีที่ได้มีโอกาสพบกับพระพุทธเจ้าในอดีต คงได้ตั้งความปรารถนาด้วยหน้าพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นว่า "ข้าพเจ้า ก็อยากเป็นเช่นพระองค์ ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงได้เพรียพยายาม" ซึ่งความปรารถนาดังกกล่าว เรียกว่า "ปณิธาน" และในขณะนั้นเอง พระพุทธเจ้า พระองค์นั้นได้กล่าวรับรองอนาคตและให้กำลังใจแก่พระศากยมุนีว่า "ในอนาคต เธอจะได้เป็นพระพุทธเจ้าอย่างแน่นอน ขอให้ตั้งใจเฟียร