ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมาธิว วรารัชวิทยากรพระพุทธศาสนา
ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 11) ปี 2563
ในเมื่ "พระพุทธศาสนายุคแบ่งนิยาม" ที่ได้มีการปรับเปลี่ยน
นิยามความหมายของสังคมภาค ภายหลังจากนั้น แม้จะมีสรรพวิถีที่
แตกต่างกันในคำสอนออกมาก็ตาม แต่ก็ไม่ถึงขนาดที่จะทำให้มีแนว
คำสอนแปลใหม่ออกมาเสียทีเดียว
แต่ว่า เมื่อช่วงกาลผ่านมา เริ่มมีกลุ่มที่มีแนวความคิดว่า
"แม้จะไม่ได้เป็นคำสอนที่ถูกบันทึกไว้ในพระสูตรที่สืบทอดมาตั้งแต่ด็ด
แต่หากมีความสมเหตุสมผลแล้ว ก็สามารถคิดได้ว่าเป็นคำสอนของพระ-
คายุมใม่ใช่หรือ" เกิดขึ้น
กล่าวคือ "แม่จะสร้างพระสูตรใหม่ที่ไม่ได้ม่าแต่ดั้งเดิม และ
เผยแพร่คำสอนเหล่านั้นในฐานะคำสอนของพระคายุมี่ ก็อาจ
สามารถทำได้" เมื่อแนวความคิดนี้ได้รับการยอมรับแล้ว ก็เท่าที่จะ
หยุดกระแสแนวคิดเหล่านี้ได้ และเมื่อมีบุคคลยืนยันแนวคำสอนใหมที่
ไม่เคยมีมาก่อนหน้านี้ ในฐานะของคำสอนของพระคายุมี่มากขึ้น
ตามลำดับ จนทำให้เกิดพระพุทธศาสนาที่แตกต่างไปจากเดิม คิอ
"พระพุทธศาสนาหยายาน" นั่นเอง
นักศึกษา : แต่การที่จะสร้างพระสูตรใหม่ ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนนั้น
อย่างไรก็เป็นเรื่องต้องห้ามไม่ใช่หรือครับ และถ้ามีปรากฏการณ์ที่ไม่สู้
เช่นนี้เกิดขึ้น พระพุทธศาสนาในยุคนี้ก็น่าจะมีการวิพากษ์วิจารณ์หรือ
มาตรการป้องกันอะไรบางอย่างออกมา ที่จะทำให้สถานการณ์นี้ไม่ใช่
หรือครับ ?
อาจารย์ : เมื่อแนวความหมายของสังคมภาคเปลี่ยนไป และ
ได้รับการปลดล็อคไปแล้วนั้น เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง แต่ในช่วงแรกคง