ข้อความต้นฉบับในหน้า
ที่ดีกว่าคำสารในฉบับ Kh^3-4 (ดูรายละเอียดลักษณะของเอกสารใบลานด้านล่าง)
การแก้ไขคำอ่านจะทำในกรณีที่ผ่านมาเป็นเท่านั้น คำอ่านที่แก้ไขจะถูกวางไว้ในตัวเนื้อหาหลักของคำมจีรี และแสดงตัวอย่างว่า em. ที่เชิงอรรถ เช่น em. อารถณญาณเทฺ (Kh^1-5) คำอ่านจะถูกแก้ไขได้ด้วยเหตุผล 3 ประการ คือ (1) มีข้อผิดพลาดคลาดเคลื่อนอย่างชัดเจนในเรื่องไวารณ์บทลี และตัวสะกดที่สามารถแก้ไขได้ และทำให้ถูกต้องตามหลักมาตรฐานสากลด้วยการตรวจสอบกับพระไตรปิฎก อรรถกถาบาลี คัมภีร์ใบลานอักขรวิธีปราณีตต่างๆ เช่น วิสุทธิมรรค พจนานุกรมบาลี และผลงานทางด้านบาลีอรรถเป็นต้น ตัวอย่างเช่น คำว่า “สกตติ” แก้เป็น “ภาคติ” และคำว่า “อิจฺจเต” เมตตามุมฎฐานแก้เป็น “อิจฺจเต เมตฺตํ-กมฺภูฏา” (2) คำอ่านจะถูกแก้ไขเมื่อไม่ถูกต้องตามหลักชันษ์สันต์ เช่น สะ อุ ในคำว่า “อุท” (คาถาที่ 3) ถูกเขียนเป็น อู เป็น “อุท” และสะอุในคำว่า “ปฏิกุลาน” (คาถาที่ 18) ถูกเขียนเป็น อู เป็น “ปฏิกุลาน” เพื่อที่จะรักษาบาทคาถาปกติของปฏิรูปาวัตรฉบับที่พังศรี 2-4 จะต้องไม่เป็น ` ` ` หรือ _ _ _ (3) ประการสุดท้าย คำอ่านจะถูกแก้ไขเพื่อให้สอดคล้องกับบริบทที่มีอยู่ เช่น คำว่า “ปญฺจ” (ห้า) แก้เป็น “ปณฺญ” (สิบ) เพราะคำบริบทกล่าวชัดเจนว่าจะแห่ง 15 ประการ17 คำว่า “คนฺถกฺ” (เป็นเหมือนกลิ่น) ในคำว่า 22 แก้เป็น “คณฺฑกฺ” (เป็นเหมือนผี) เพื่อให้มีความหมายตรงกับบริบทที่ว่า ด้วยการเจริญอุตถกาวนาว่า ด้วยเรื่องสิ่งที่ไม่งาม เป็นต้น