ข้อความต้นฉบับในหน้า
คำอ่านที่ปรากฏอยู่ในภาพมีดังนี้
คำอ่านที่ปรากฏอยู่ในฉบับรีวิวตราขออรรถกถาแสดงให้เห็นว่าเอกสารใบลานฉบับ Kh1-2 และ Kh5 ถูกคัดลอกมาจากต้นฉบับที่แตกต่างจากเอกสารใบลานฉบับ Kh3-4 ทั้งนี้สิ่งที่ได้จากเอกสารใบลานฉบับ Kh3-4
แสดงข้อผิดพลาดโดยการเพิ่มเติมข้อความบาดสีเป็นจำนวนมากหลังคำว่า “สุริโย วิญ ถาวติ” ขณะที่เอกสารใบลานฉบับ Kh1-2 และ Kh5 ไม่มีการเพิ่มเติมข้อความแต่ฉบับจากนี้ยังพบว่า เอกสารใบลานฉบับ Kh3-4 มีข้อความจำนวนมากขาดหายไประหว่างคำว่า “มหาสมมุตติ” และ “สิโ-” ขณะที่เอกสารใบลานฉบับ Kh1-2 และ Kh5 แสดงข้อความครบถ้วนและยังพบว่า เอกสารใบลานฉบับ Kh1-2 และ Kh5 มีคำอ่านบาดสีแตกต่างจากเอกสารใบลานฉบับ Kh3-4 จำนวนหลายแห่ง ตัวอย่างเช่นในคาถาที่ 9 เอกสารใบลานฉบับ Kh1-2 และ Kh5 แสดงคำอ่านว่า “ปุญญาสุ” ขณะที่เอกสารใบลานฉบับ Kh3-4 ใช้คำว่า “ปุณญาสุ” และในคาถาที่ 28 เอกสารใบลานฉบับ Kh1-2 และ Kh5 แสดงคำอ่านว่า “ยสปญฺญามิทฺติ” ขณะเอกสารใบลานฉบับ Kh3-4 ใช้คำว่า “ยสยุตปญฺญิมิ” และ “สยสภปญฺญิมิ” ตามลำดับ
บรรดาเอกสารใบลานทั้งหมด5ฉบับ เอกสารใบลานฉบับ Kh5 ที่สร้างโดยพระอศรีศากฤทเทพ (เพ็ง) เป็นฉบับที่มีคำอ่านดีที่สุดด้วยเหตุผล 4 ประการ คือ (1) มีตัวสะกดผิดพลาดคลาดเคลื่อนไน้อยกว่าเอกสารใบลานฉบับ Kh1-4 เช่น ฉบับ Kh5 สะกดว่า “ปัฏฏิวฺิฏฺฐวา” แต่ฉบับ Kh1-4 สะกดว่า “ปัฏฏิวฺิฏฺฐา” ฉบับ Kh1-4 ใช้คำว่า “จุฑาส” แต่ฉบับ Kh1-4ใช้คำว่า “จุฬส” และฉบับ Kh5 ใช้คำว่า “นิทาสมย” แต่ฉบับ Kh1-4 ใช้คำว่า “นิทภสมย” เป็นต้น (2) บางแห่งเอกสารใบลานฉบับ Kh5 เป็นเอกสารใบลานฉบับเดียวที่แสดงคำอ่านบาดสีถูกต้องและเหมาะสม เช่น ในคาถาที่ 23 เอกสารใบลานฉบับ Kh5 ใช้คำว่า “สมบูรฺสุ” (เห็นอยู่) ซึ่งเป็นคำที่ถูกต้อง