ข้อความต้นฉบับในหน้า
เป็นจำนวนมากในประเทศไทยในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ซึ่งตอนให้เห็นถึงความเสื่อมโทรมในพระพุทธศาสนา และความสนใจในการศึกษา เรียนรู้ และปฏิบัติตามแบบจิตตารมในมิติยานั้น (5) การศึกษา คุ้มครองชี้ดึงถึงสิ่งที่นอกเหนือจากพระไตรปิฏก และอรรถกถาบาลีเป็นสิ่งที่มีความจำเป็น เพราะคัมภีร์เหล่านั้นเป็นบทสรุปความรู้ และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักธรรมที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฏก และอรรถกถาบาลี ทั้งหลายของพระเณรเป็นนักปราชญ์ในดีดี ความรู้และความเข้าใจ ของพระอัญมณเป็นคณะ ผู้นำคัมภีร์จิตรดารักษาอรรถกถา ทำให้เรารู้และสังเกตได้ว่า พระพุทธคุณ 9 ประการ เช่น อรห เป็นต้นในพุทธานุสติ คือ คุณสมบัติ 9 ประการของพระธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มิใช่เป็นคุณสมบัติ 9 ประการของกายเนื้อ หรือรูปกายของพระองค์ยิ่งไปกว่านั้น คำว่า “ธรรมกาย” สามารถที่จะใช้คำอื่นๆ แทนได้ เช่น ธรรมนิรห์รธรรมขันธ์ และกายธรรม เป็นต้น สิ่งเหล่านี้มีได้มีการบูรณอย่างชัดเจนในพระไตรปิฎกและอรรถกถาบาลีสิ่งหลายอย่างมีได้มีการบูรณอย่างชัดเจนในพระไตรปิฎกและอรรถกถาบาลีสิ่งหลายอย่าง แต่การศึกษาวิเคราะห์พุทธานุสติในคัมภีร์จิตรดารักษาอรรถกถามากให้เรากลับมาทบทวนคำสอนและสามารถภูมิได้ว่า แท้จริงแล้ว ความรู้ และความเข้าใจของผู้แต่งได้มายมาจากพระไตรปิฎก และอรรถกถาบาลีทั้งสิ้น