ข้อความต้นฉบับในหน้า
เนื้อหาพยาธิ์สนในคัมภีร์ตรารักษาขอรรถกถาบาลจ
จตุรภาควาอุภกฎ18
นโม ตสฺส อควโต อภโต สมุฬสมพุทธาสฺส ฯ
1. พุทธภุาสติ มุตฺตา จ อสฺสุ มรณสฺสติ
อิติ อิมา19 ตุรภูกฺขา ภิกฺขุ ภเวยย สิลฺสา20ฯ
2. อนุภวิฏฏาภฺุญ21 คําว่า โทนฺสฺส มุนี ภาวเยย พุทธิมา ภิกฺขุ พุทธานุสาสมานิโต ฯ
3. สวาสน กิลเสโล อุกฺขุ22 สุภุสนฺตาโโน ปฏาญฺเจ สาทรโห ฯ
4. สภุพากตะ ถมฺม สภุพา สยม มุนี สופเข สุมฺม สมนา ญฺฉฺ
สภุพากราณ พุธมิติวา เอโก สพลู ฯ๗๙๘
5. วิปสฺสนา วววิชาชาติ สุตมฺเทธิ สมุปฺโน คณาเถ ธี12 นายโก ฯ
_________________________________________________________________________________
18 em. พระอรฺฏฐาถจตฺตราเกา ปริปุณฺณา นิทฺฐิตา (Kh1 Kh5): พระอรฺฏฐาถจตฺตราเกา ปริปุณฺณา และ (Kh2-4)
19 em. อิติมา (Kh1-5)
คำว่า “อิติมา” นำมาจากคัมภีร์จตุรภาคขาดับสิงหลหลังถูกบันทึกอยู่ในภาคผนวกของหนังสือ “Maha Pirit Pota” (Sri V bácssara 1983: 329) สำหรับปฏิรูปตรารักษา พบบ่อยครั้งว่าพายงค์ชน 2 พายงค์ภูใช้แทนที่คำที่พายงค์อื่น 1 พายงค์ (Warder 1967: 214)
20 so Kh1 Kh5; สีลวา (Kh2-4)
21 em. อนุภวิฏฏาภฺุญ (Kh1-5)
22 em. อุปุ (Kh1-5)
23 em. คณาเถ ฯ (Kh1-5)