ข้อความต้นฉบับในหน้า
86
ธรรมภาระ
วัดสาขาวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 9) 2562
อันดับแรก เมื่อกล่าวโดยย่อ ความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นผลของ (บารมีเหล่านั้น) ฯลฯ แต่กล่าวโดยผิดดาร (ความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า) ได้แก่ ความถึงพร้อมด้วยอรยวัตรอัญจร่งเรื่อ
ด้วยหนุ่มแห่งคุณลักษณะเป็นเอก เช่น มหาวรุฒลักษณะ 32 อนุพุฒชนะ 80 (และ) มีวิชชาวหนึ่ง เป็นต้น (ยิ่งไปกว่านั้น ได้แก่)
สิทธิมายอันสวยงามจิตที่เกิดขึ้นด้วยคุณอันไม่มียประมาณ
ไม่มีสิ้นสุด ตั้งแต่ฐานธรรม บุญญ 10 เวสางญ 4
อาสาสถาน ญาณ 6 อเวณิกาวธรรม 18 ประการ ฯ อันนี้ แม้
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็อาจที่จะสรรเสริญพระพุทธคุณทั้งหลาย
ให้สิ้นสุดลงได้โดยหลายๆ นี้เป็นผลของ (พระบารมี) เหล่านั้น ฯ
สมจริงดังคำกล่าวว่าไว้ว่าว่า
แม้พระพุทธเจ้ายิ่งกล่าวถึงคุณวิเศษของพระพุทธเจ้า
หากว่าแม้ไม่กล่าวถึงเรื่องอื่นเลยแปดตลอดกัปหนึ่ง
กับหนึ่งพี้นสั้นไปในระหว่างกาลอันยาวนาน
คุณวิเศษของพระตาดก็ดไม่สิ้นไป ดังนี้ ฯ
3. พระธรรมกายของพระองค์ เป็นสิริธรรมที่ประกอบไปด้วย
คุณสมบัตทั้งหลาย คือ ศีล สมาธิ ปัญญา และวิมุตติ เป็นต้น คัมภีร์
มโนปกรณ์ อรรถภาวังคุตตรินาทาย เอกภาคสนิมาต ระบุว่า ศีล สมาธิ
ปัญญา วิมุตติ และวิมุตติญาณทัสสนะ เป็นองค์ประกอบของธรรมมัชฌิมีนี่แสดงให้เห็นว่า ผู้แต่งคัมภีร์จตุรภาขอาราธนเข้าใจว่า ธรรมขันธ์
156
เอ๋อ อิ่มสุ สาถนะ สีลสมาธิวิปุสนานากคุณผลนพฤหัสฯ ฯ
ยก ฯ โล โคปาลโก ปญฺจิ โครเส หิสิทธิ์ โทปิ เอเมวาย อเสขน
สีลานุเณน อเสขน สมาธิปญฺญาวิมุตติวิมุตติญาณทัสสนา ฯ
ปญฺญา ธมมุกขณะ ปิรพาทิโร โทติ
(Mp V: 92-93 = อง.แต่กาสก.อ. 15/575)