การศึกษาคัมภีร์จดจารึกขออรรถถถแกนในศิลปะวรรณคดี : หน้า 36/62

แต่ท่าน Bharat Singh Upadhyaya แสดงข้อมูลที่มีเหตุผลว่าคัมภีร์ค้นอัญศต่อมาชี้ให้เห็นว่าคัมภีร์กายในวิธีศึกษาซึ่งแบ่งในศิลปะวรรณคดี 17 จากข้อมูลทั้งหมดข้างต้นสามารถสรุปได้ว่า คัมภีร์จดจารึกขออรรถถถแกนในช่วงรวบศิลปะวรรณคดี 17 ขึ้นไป 3. สถานที่แต่ง และการแพร่หลายของคัมภีร์ ท่าน Saddhâtissa ระบุว่าคัมภีร์จดจารึกขออรรถถถแกนขอรรถถถามีต้นกำเนิดมาจากประเทศพุฒา แต่จากการศึกษา ยังไม่พบเอกสารในลานคัมภีร์นี้ในประเทศพุฒา แต่กลับพบว่า มีเอกสารในลานจำนวนหลายฉบับถูกเก็บรักษาไว้ที่หอสมุดแห่งชาติ และพระอารามหลวงต่างๆ ที่สำคัญในประเทศไทย เช่น หอสมุดแห่งชาติ กรุงเทพฯ ได้เก็บรักษาคัมภีร์จดจารึกขออรรถถถบที่ศึกษาขอยู่ในจำนวน 8 ฉบับ คือ 1. พระอรรถถถรจารึก ขำ เลขที่ 3662/ง/1 จำนวน 1 ฉบับ อักษรขอม ภาษาบาลี ฉบับล่องชาด สร้างโดยพระยาศรีสาธุก (พึ่ง) 2. พระอรรถถถรจารึก โดยพระญาณมงคล เลขที่ 4535/ค/1 จำนวน 1 ฉบับ อักษรขอม ภาษาอังกฤษ ฉบับทองทีบ สร้างโดยพระอาจารย์สุดผล ในปี 2411 3. พระอรรถถถรจารึก โดยพระญาณมงคล เลขที่ 5124/ฉ/2, 4 จำนวน 2 ฉบับ อักษรขอม ภาษาอังกฤษ ฉบับล่องชาด