ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมราช
วาสารวิชาในทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 9) ปี 2562
4. พระอุจจภฏฺตราภา โดยพระญาณมงคล
เลขที่ 6674/ข5 จำนวน 1 ผูก อักษรขอม ภาษาบาลี ฉบับล่องชาด
5. พระอุจจภฏฺตราภา โดยพระญาณมงคล
เลขที่ 6863/1 จำนวน 1 ผูก อักษรขอม ภาษาบาลี ฉบับทองทับ
6. พระอุจจภฏฺตราภา โดยพระญาณมงคล
เลขที่ 10065/ฌ จำนวน 1 ผูก อักษรขอม ภาษาบาลี ฉบับธน่า
ด าเกาะ ไมประกันงาแดงลาย ดูน สร้างโดยพระมหาธีรนารถ ปีไทย
อักษรที่ 3 คํปรัรวบอยู่กับบุตรภาราขา ปาฏิ เลขที่ 10065/ฌ/1
7. พระอุจจภฏฺตราภา โดยพระญาณมงคล
เลขที่ 6659/1 จำนวน 1 ผูก อักษรขอม ภาษาบาลี ฉบับรองทองสร้างโดยพระมหาธีรนารถไทย ชนกลที่ 1
8. พระดุจตารภฏฺตราภา
เลขที่ 13983/1 จำนวน 1 ผูก อักษรขอม ภาษาบาลี ฉบับทองทับไม่ประกันลายดำน้ำดำ
นอกจากนี้ยังพบเอกสารในฉบับคัมภีร์ดุรภฏฺตราภาอาจารณจดหมายเลข 349 จำนวน 1 ผูก ถูกจารด้วยอักษรขอม ภาษาบาลี เก็บรักษาที่หอสมุดแห่งชาติ ปารีส ประเทศฝรั่งเศส 133
มีข้อความสั้นว่า เอกสารในฉบับคัมภีร์ดุรภฏฺตราภา ที่พบทั้งหมดจดด้วยอักษรขอม และส่วนมากเก็บรักษาไว้ที่หอสมุดแห่งชาติและวัดหลายวัด ที่สำคัญในประเทศไทยและพบคัมภีร์ในฉบับสร้างโดยพระมหาธีรนารถไทยฉบับที่ 1 และ รัชกาลที่ 3 แสดงให้เห็นว่าใบสานคัมภีร์จตุรภฏฺตราภาอาจเป็นหนึ่งในคัมภีร์บัลลังก์หลายที่พระมหาธีรนารถไทยในอดีตได้คนไปรวบรวมมาจากสถานที่ต่างๆ แล้ว
133 Cabaton (1980: 73)