บทเรียนจากคุณยายอาจารย์ : หน้า 72/171

M ๗๒ แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี ๑ ท่านก็เลยหัวเราะว่า “ใช่ หมดเงินไปร้อยล้าน ยังไม่แน่ว่าจะได้คนที่มีวินัย รักธรรมะเป็นชีวิตจิตใจ อย่างจริงจังแม้แต่คนเดียว แต่ตอนนี้ยายมีแล้วตั้ง สิบกว่าคน เพราะฉะนั้นขณะนี้ยายมีทุนพันกว่าล้าน” หลวงพ่อเถียงไม่ขึ้น ก็เราบอกท่านเองว่า เงิน ร้อยล้าน ฝึกคนได้สักคนหรือเปล่าก็ยังไม่แน่ แต่เดี๋ยวนี้ หมู่คณะเรามีอยู่ด้วยกัน ๑๐ กว่าคนแล้ว เพราะ ฉะนั้นยายมีทุนพันกว่าล้าน ก็นึกในใจว่ากว่า จะสร้าง วัดเสร็จหัวเราล้านก่อนแน่ แต่ว่าความเคารพครูบา อาจารย์ที่มีอยู่ท่วมท้นใจ ก็เลยไม่กล้าพูดคำนั้นออกไป แล้วในที่สุด วัดก็สำเร็จอย่างที่เห็นนี่แหละ อย่าเอาเงินอย่าเอาอุปกรณ์มาเป็นข้อแม้ เพราะไม่ว่าเงิน ไม่ว่าอุปกรณ์ จะมาได้ก็อยู่ที่คำพูด และการปฏิบัติตัว มั่นคงอยู่ในกรอบของพระธรรมวินัย ให้เป็นที่น่าเคารพ เลื่อมใส เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธา เดี๋ยวทุนมันก็มาเอง ที่ ว่าน่าศรัทธานั้นน่ะ ต้องฝึกตัวเองขนาดไหน? ก็ไม่ต้อง มากหรอกลูก เอาว่าพอจะไหว้ตัวเองได้ก็ใช้ได้แล้ว ตรงนี้ก็ขอฝากเป็นข้อคิดเอาไว้ นี่เป็นบทเรียนที่ได้จาก คุณยายอาจารย์ของเรา