ข้อความต้นฉบับในหน้า
M
๑๓๒
แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี ๑
วัด ตามแบบฉบับวัดปากน้ำภาษีเจริญและกุฏิที่อยู่อาศัย
ของพระภิกษุก็ต้องทำให้เสร็จ
แล้วคุณยายอาจารย์ท่านก็ซอยงาน ออกเป็นเป้า
ย่อยๆ ต่อไปอีกว่า ภายในไม่เกิน ๒ ปีนี้ ท่านจะต้อง
ลงมือจัดหา และฝึกพ่อครัวแม่ครัวขึ้นมาให้ได้สักชุดหนึ่ง
อาจจะ ๒-๓ คน หรือมากกว่านั้น ทั้งๆ ที่ตอนนั้นยัง
ไม่มีโครงการที่จะรับบุคลากรเข้ามาอยู่ในวัดจำนวนมาก
อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้
จากนั้นท่านก็หันมาทางหลวงพ่อ พร้อมกับบอกว่า
“ท่านทัตตชีโว จําเป็นจะต้องฝึกเทศน์ให้คล่อง จะต้อง
ฝึกตัวเองให้เป็นแม่บ้านดูแลวัดให้เรียบร้อยด้วย” ซึ่งก็คือ
ช่วยทำงานบริหารวัดให้เป็นอีกด้วยนั่นเอง
ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะไปเรียนงานทั้ง ๒ อย่างนี้ที่ไหน
เพราะตำรับตำราสมัยโน้นก็ไม่มีให้ค้นคว้า แต่รู้อยู่กับใจ
ว่าต้องทํางานที่รับมอบหมายให้ได้ หลวงพ่อก็เริ่มศึกษา
ชีวิตและงานของหลวงพ่อวัดปากน้ำทันที เพื่อยึดเป็นต้น
แบบ โดยถือหลักว่า “ศิษย์จะได้ดี ต้องมีอาจารย์ที่ประเสริฐ
เป็นต้นแบบ”