การวัดเมตตาบารมีและอุเบกขาบารมี แด่นักสร้างบารมี 1 หน้า 163
หน้าที่ 163 / 171

สรุปเนื้อหา

บทนี้พูดถึงการวัดเมตตาบารมีโดยการสังเกตตัวเองว่ามีความตั้งใจที่จะตักเตือนคนที่ทำผิดหรือไม่ ถ้าหากมีความเมตตา เราจะพยายามเตือนคนที่ไม่ถูกต้อง แม้จะเสี่ยงต่อการถูกโกรธ ในขณะที่อุเบกขาบารมีคือการมองเห็นถึงความขาดแคลนในส่วนรวม หากเราไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่ทำ เราจะไม่ได้ประโยชน์จากการอยู่ร่วมกันที่อยู่ในวัดพระธรรมกาย และต้องหันมาพิจารณาว่ามีความเมตตาในตัวเราอย่างไรเพื่อสร้างสังคมที่ดีขึ้น

หัวข้อประเด็น

- เมตตาบารมี
- อุเบกขาบารมี
- การตักเตือนในสังคม
- ความสำคัญของน้ำใจ
- การพัฒนาอารมณ์และความสัมพันธ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

M แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี 4 ๑ ๑๖๓ กลายเป็นว่าไม่ว่างานชิ้นใด ต้องเสร็จแบบ ไฟลนกันทุกที่ ไป เมตตาบารมี วิธีวัดเมตตาบารมีของเราง่ายๆ คือ สังเกตดูตัวเอง ถ้าเห็นพรรคพวกคนไหนทำผิด แล้วเราอยากเตือนเขา ไหม ถ้ายังอยากเตือน แล้วรีบเข้าไปเตือน โดยไม่เกรง ว่า เขาจะเป็นเด็ก หรือเป็นผู้ใหญ่กว่าเรายังมีน้ำใจรัก อยากเข้าไปเตือน แสดงว่าเมตตายังมีอยู่ แต่ว่าพอเห็นใครทำอะไรไม่ถูก ทำเสียๆ หายๆ แล้วเรากลับคิดว่าช่างหัวมัน ไม่ใช่หน้าที่ของข้า อย่างนี้ เมตตาไม่มีหรอก หายหดหมดแล้ว สุดยอดของความเมตตาคือ การกล้าตักเตือน แม้ รู้ล่วงหน้าว่าเขาจะโกรธถ้าถูกเตือน คนไหนที่ไม่เตือน พรรคพวกเพื่อนฝูง พวกนี้ไม่น่าให้อยู่วัดพระธรรมกาย เพราะว่าคนประเภทนี้อยู่ร่วมกันจนตาย ก็ไม่มีใครได้ ประโยชน์อะไรจากเขา อุเบกขาบารมี อุเบกขาบารมี ก็คือการมองให้เห็นว่า ส่วนรวม ขาด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More