ข้อความต้นฉบับในหน้า
แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี 4
๑
๙๑
สุดชีวิต
แต่เมื่อหลวงพ่อเหลียวดูเพื่อนๆ ที่กอดคอสร้างวัด
มาด้วยกันตั้งแต่ต้น ก็พบว่าค่อยๆ หายหน้าหายตาไปที่
ละรูปสองรูป ทีละคนสองคน เพื่อนรักที่หอบ หิ้วกันมา
ตั้งแต่สมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์รุ่นเดียวกัน
บวชพรรษาเดียวกัน บัดนี้ก็ขอแยกตัวไปแล้ว
รุ่นน้องที่ประคับประคองกันมา จนได้มาบวชมา
สร้างวัดเคียงบ่าเคียงไหล่กัน บัดนี้ที่ขอหลบไปอยู่วัดอื่นก็
มี ที่ขัดขวางเสียเองก็มี บางรูปแม้ไม่ได้หนีไปไหน แต่ว่า
สุขภาพไม่อำนวยก็มี บางรูปก็มรณภาพไปแล้ว เหตุการณ์
เหล่านี้ทำให้หลวงพ่อต้องมาทบทวนว่า ทำไมเราจึงยัง
สามารถสร้างบารมีอยู่ได้ ซึ่งแต่ละปีก็ได้คำตอบเป็นเหตุ
เป็นผลลุ่มลึก ชัดเจนขึ้นเป็นลำดับๆ แล้วก็ได้นำมา
แจกแจงให้ลูกพระลูกเณรฟัง หวังจะให้ทุกรูปได้ข้อคิด
แล้วตั้งหน้าตั้งตาอยู่สร้างบารมีเคียงบ่าเคียงไหล่กันไป
ในปีนี้ก็เช่นกัน เมื่อพิจารณาไตร่ตรองอย่างรอบ
คอบแล้ว ก็สรุปได้ว่าเหตุที่หลวงพ่อสามารถสร้างบารมี
มาได้ยาวนาน ไม่มีถอยหลัง มีแต่จะคึกคักยิ่งขึ้น ก็เพราะ
ได้ผ่านการฝึกฝนอบรมตนเองในเรื่องสำคัญ ๒ เรื่องใหญ่ๆ
A
คอ