ประสบการณ์การเดินทางไปวัดพระธรรมกาย แด่นักสร้างบารมี 1 หน้า 80
หน้าที่ 80 / 171

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เล่าถึงการเดินทางที่ยาวนานและต้องเผชิญกับความไม่สะดวกของญาติโยมที่มาที่วัดพระธรรมกาย ซึ่งระบุรายละเอียดเกี่ยวกับการนั่งรถยนต์ที่ต้องใช้เวลานานถึง 4 ชั่วโมง นอกจากนี้ยังบรรยายถึงอารมณ์และความรู้สึกของพวกเขาขณะเดินทาง ทั้งการรอคอย การเข้าห้องน้ำ รวมถึงการมาต้อนรับของเจ้าหน้าที่ที่ไม่เหมาะสมในช่วงเวลาที่พวกเขากำลังปวดปัสสาวะ เนื้อหานี้ช่วยให้เข้าใจถึงความยากลำบากในการเดินทางไปยังวัดและอารมณ์ของญาติโยมไปที่นั่นอย่างละเอียด ในที่สุด ทุกคนต่างมุ่งหวังที่จะถึงวัดเพื่อทำบุญและอธิษฐานอย่างราบรื่น

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์การเดินทาง
-ความไม่สะดวกในการเดินทาง
-การเดินทางไปวัด
-อารมณ์และความรู้สึกของญาติโยม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๘๐ แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี ๑ หลวงพ่อไปดูมาแล้ว ก็ต้องมาค้นหาสาเหตุ ในที่สุดก็พบว่า ตั้งแต่ญาติโยมเหล่านั้นขึ้นรถจาก อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิมา บางที่โชเฟอร์ไม่ได้ปิดฝุ่น ภาย ในรถไว้บ้าง นั่งไปทั้งชุดขาวก็เลอะ เขาไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ต้องทนนั่ง ขึ้นนั่งบนรถแล้ว บางทีเจ้าหน้าที่ที่ไปอำนวย ความสะดวก จราจรที่ไปปล่อยรถก็ไม่ยิ้มให้เขา แถม สั่งให้ย้ายไปนั่งโน่นนั่งนี่ เขาก็เลยอุ่นใจอีกนั่นแหละ บางทีก็ต้องนั่งกับคนไม่รู้จัก มารยาทก็ไม่ค่อย จะดี รำคาญจะตาย นึกเร่งอยู่ว่าเมื่อไรจะถึงวัดเสียที ดีไม่ดีนึกแช่งว่า คราวหน้าชาติหน้าอย่าได้เจอกับคนนี้ อีกเลย บางทีรถติดนานถึง ๒ ชั่วโมง ออกจากบ้าน ตั้งแต่ตี ๕ มาถึงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ๗ โมง ก็นั่งมา นาน ๒ ชั่วโมงแล้ว จากอนุสาวรีย์มาถึงวัดพระธรรม กายอีก ๒ ชั่วโมง รวมแล้ว 4 ชั่วโมง พอลงรถว่าจะรีบไปเข้าห้องน้ำ เจ้าหน้าที่แผนก ต้อนรับก็เข้ามาทักทาย สวัสดีค่ะ เชิญไปอธิษฐานหน้า องค์พระก่อนนะคะ เขานึกอย่างไรรู้ไหม? โธ่...อยู่บน รถกลั้นปัสสาวะมาแทบตายตั้ง 4 ชั่วโมงแล้ว จะเข้า ห้องน้ำก่อนละ เรื่องอื่นไม่อยากฟัง มาชวนอยู่ได้ หน้า หงิกใส่เลย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More