ความอดทนและการสร้างวัด แด่นักสร้างบารมี 1 หน้า 105
หน้าที่ 105 / 171

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทความนี้อธิบายถึงความอดทนที่จำเป็นในการสร้างวัดพระธรรมกาย ซึ่งยกตัวอย่างถึงผู้ที่อาจมาอยู่ที่วัดเพียง 7 วัน แต่ระบุว่าผู้ที่มาที่นี่มักมีความอดทนในการเผชิญกับความลำบาก โดยการเปรียบเทียบกับความอดทนในระดับต่าง ๆ ตั้งแต่ระดับอนุบาลถึงระดับประถม นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงความสามารถในการทนต่อทุกขเวทนา และการทำกิจกรรมของสงฆ์แม้จะเจ็บไข้ได้ป่วย

หัวข้อประเด็น

-ความอดทนในการสร้างวัด
-การเผชิญกับความลำบาก
-ระดับความอดทน
-กิจกรรมของสงฆ์
-ความเจ็บไข้ได้ป่วย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แต่... นั ก ส ร้ า ง บ า ร มี M ๑๐๕ วัดพระธรรมกาย แม้มาถึงแล้วก็คงอยู่ได้ไม่เกิน ๗ วัน เพราะที่วัดเราใช้กลด ใช้ศีล ๘ เป็นเครื่องกลั่นกรองคน ถ้าไม่ยอมทนต่อความลำบาก ก็คงไม่ยอมมุดเข้ากอด คง หนีกลับไปนอนบ้านตั้งนานแล้ว เพราะฉะนั้น ความอดทนในระดับนี้ พวกเรามีกัน ทุกคน เพียงแต่จะมีมากมีน้อยต่างกันเท่านั้นเอง แต่ ความอดทนต่อความลำบากตรากตรำา ยังจัดว่าเป็นความ อดทนในระดับอนุบาลเท่านั้น อดทนต่อทุกขเวทนา ความอดทนในระดับสูงขึ้นไป คือ ทนต่อทุกขเวทนา ความเจ็บไข้ได้ป่วย พวกเราทุกรูปที่นั่งอยู่นี่ ก็ล้วนเป็น พวกที่แม้เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ยังโงหัวขึ้นมา ทำกิจของสงฆ์ มีธาตุทรหดอยู่ในตัวกันรูปละไม่น้อย ไม่เช่นนั้นคงไม่ ยอมทนนอนกลดอยู่เป็นปีๆ ทนทำงานสร้างวัดเคียงบ่า เคียงไหล่กันมาได้ขนาดนี้ แต่ว่า นี้ก็เป็นเพียงความอดทน ระดับชั้นประถมเท่านั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More