ข้อความต้นฉบับในหน้า
แบบเรียนภาษาไวยากรณ์สมบูรณ์แบบ สมาส
วัตถุตามบทบาทนามที่เป็นประธานในข้อความ และ มี งิ้ว ศัพท์เพื่อรวมทั้งหมด ๒ ให้เป็นเสีดเดียวกัน
๔. ๙ ศัพท์ในรูปวิเคราะห์ สำหรับแสดงความเหมือนกันของเนื้ อความต้องกิจกรรม (เช่น มณฑล ความประเสริฐ และ รุ่งโรจน์ ความเป็นรุ่ง รวมอยู่ในคำเดียวกันคือ รุ่งโรจน์ ธัญญ์ ความเป็นรุ่งเดียวกัน ของทั้ง ๒
๕. ๙ ศัพท์ในรูปวิเคราะห์ แสดงเนื้อความของแต่ละศัพท์ (สัทกะ) เช่น แสดงว่า มณฑล มีเนื้อความว่า ประเสริฐ และแสดงว่า รุ่งโรจน์ มีเนื้อความว่า บุรษ แต่กล่าวสองเนื้อความนี้ ก็งาวอยู่ด้านกัน ด้วยอำนาจ ของ ๓ ศัพท์
๖. มณฑล ศัพท์ เมือ่อเข้าเป็นสมณะ ให้เปล่ง มณฑล เป็น มหา หรือ มหา เช่น มหา รุ่งโรจน์ มพฤฒู
๗. กุฎิ ด ศัพท์ เมือ่อเข้าเป็นสมณะ ให้เปล่ง กุฎิ เป็น ๑, และ ๗,๙ เช่น กุฎิธี (กุฎิ อนันต์สุธิ เกิด หรือ กุฎิสุ โก) บ้อน วิญาโณ หรือ วิวิฺ วิธ ฏ ยมิด ยอดิยม
กามรามายสมาท ๖ ชนิด
๑. วิสสนุพนฺทา
คือกามรามายสมาที่มบทหน้าเป็น วิสสนุ และป้ายหลัง เป็นหลักเสมอในบทสนทนา วางหนาเดียวจะ จวนะ วิวิฺตี เสมอกันกับบทหลัง บทหลังเป็นนามนาม เช่น
มหานิท๚ โส ปรุโล จาด มนุโรุ๑ อ. บุญด้วย อ. บุญนั่นเป็นผู้ใหญ่ด้วย เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า มหานิท๚ แปลว่า อ. บุญใหญ่. อ. บุญ
นัลลุ่น ด อุปปลูกขาติ นิฌูปลล อ. ดอกอุบลสีเขียวด้วย เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า นิฌูปล่า แปลว่า อ. ดอกอุบลสีเขียว
โลติถนฺธ่ ดา จุนทะนบุรี โลติถนฺธ่ อ. จันทร์ด้วย อ. จันทร์นั้นสีแดงด้วย เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า โลติถนฺธ่ๆ แปลว่า อ. จันทรสีแดง
มหนฺตู๚ จ ตฺ ภะ จาติ มพฤฒู อ. กัณยังด้วย อ. กัณยังเป็นตัวใหญ่วัดด้วย เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า มพฤฒูฯ แปลว่า อ. กัณยัง
ทุติย๚ จ โส ภิกฺข จาติ ทุติยกุฎชกจุยู อ. ภิกษุด้วย อ. ภิกษุนี้เป็นสองด้วย เพราะเหตุนี้จึงชื่อว่า ทุติยกุฎชก๚ ฯ แปลว่า อ. ภิกษุที่สอง