ธรรมนิธิ วรรณารวิชาอย่างพระพุทธศาสนา ฉบับรวมที่ 3 ปี 2559 : หน้า 32/49

ธรรมนิธิ วรรณารวิชาอย่างพระพุทธศาสนา ฉบับรวมที่ 3 ปี 2559 [6] ธรรมที่ถูกละทำไปแล้วไม่มีสถานะ [7] ดิเทและเดตสกของพระโพสดาบันรู้ถึงสถานะ(svabhāva) [8] พระอรหันต์ถูกทำให้สำเร็จโดยผู้อื่น41, มีความไม่รู้, กังข, พิจารณาโดยผู้อื่น42 และมรรคต้องสัมประโยคกับการเปล่งเสียง [9] มรรค คือ การเปล่งคำว่า all [10] อุปกรณ์ คือ การเปล่งคำว่า all [11] เพื่อที่จะประหาณทูฏ์ ต้องใช้เครื่องมือ คือ ปัญญา [และจะ] ได้รับความสุข [12]45 [13] ในขั้นปัญญา(астамакa) [ผู้ปฏิบัติ]สามารถดำรงอยู่อย่างยาวนานฯลฯ [ในขั้น]ใดตร (gotra)ธรรม [ผู้ปฏิบัติ]สามารถเสื่อมจากขั้นนี้ได้46 [14] พระโพสดาบันมีธรรมที่เลื่อมถ่อย [แต่]พระอรหันต์มีธรรมที่ไม่เลื่อมถ่อย47 41 X: 餘所誘; Pm: 他以不浮染污其cd; A: 從他點益. ดูเพิ่มเติมที่ เมธี พิกฺษี-ธรรฺม(2559: 93)]ถึงอรรถที่ 64 ประกอบ องค์ฉบับPm เพิ่มคำที่แตกต่างจากเชิงอรรถข้างต้นอย่างมีข้อก่าวว่า 'ไม่ซึ่ง' ซึ่งมีความหมายว่า [นําสูกะที่]ไม่บริสุทธิ์ 42 X: 他คง悟น; Pm: 有他度; A: 觀察. ในฉบับเต็มคือคำว่า สูงสงังรู้ลง แปลว่า พิจารณาโดยผู้อื่น ซึ่งตรงกับศัพท์สนุกคตือคำว่า vicarai และเมื่อเทียบเคียบกับฉบับจีนแล้ว พบว่าฉบับ A น่าจะสนับสนุนคำแปลนี้ของฉบับทบdt (เชิงอรรถ อ่านต่อหน้า 89)