การทำความเข้าใจอุปกิเลสและอนุสัย Samayabhedoparacanacakra คำแปลพร้อมเชิงอรรถวิเคราะห์ (2) หน้า 38
หน้าที่ 38 / 49

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจธรรมชาติของอุปกิเลสและอนุสัยในจิตวิญญาณ การเข้าใจว่าความทุกข์และการเจริญในจิตไม่สามารถสัมผัสได้ นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงพระโสดาบันและมาน ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในพระธรรมดา บทเรียนนี้สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างอุปกิเลสและปรัชญา รวมถึงความสำคัญของการศึกษาธรรมที่ถูกต้อง ไม่ทิ้งให้เนื้อหานี้เพียงแค่แนวคิดแต่มีความสามารถในการปรับใช้กับชีวิตปัจจุบัน

หัวข้อประเด็น

-อุปกิเลส
-อนุสัย
-หลักธรรม
-ความทุกข์
-พระโสดาบัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

[21] เพราะว่าอุปกิเลสที่我們าข้ามทันทีทันใด จิต滴จึงถูกอ้อมด้วยอุปกิเลสนั้น แท้โดยภาวะของตัว[จิต]เอง55 ลิตด์มีความสว่าง56 [22] ควรจะกล่าวว่าความทุกข์ทั้งหลายไม่ใช่เจริญ ไม่ใช่เจดลิก ควรจะกล่าวว่า【อนุสัย】เป็นธรรมที่ไม่ใช่ธรรมน์(อณะลัมปนา)57 [23] ควรจะกล่าวว่ามีอุสัยทั้งหลายและปรัชญา(paryavastha-na) มีความแตกต่างกัน ควรจะกล่าวว่า อนุสัยทั้งหลายไม่มีการสัมประดิษฐ์กับจิต【แต่】ปรัชญามีการสัมประดิษฐ์กับจิต [24] อดีตและอนาคตไม่มี58 [25] ธรรมมายตนะ ไม่ใช่ทั้ง ชโยยะ(jñeya) และ วิจโนยะ(vijñeya) [26] อันตรภาวะ(antarabhāva) ไม่มี59 [27] พระโสดาบันมีมาน(dyāna) ที่กล่าวมาข้างต้นนี้คือหลักธรรม【ยังมีต่อ】
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More