ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร : หน้า 6/266

กำหน้า กิณ ฯ คือ สมณะผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เพราะมองเห็นว่าชีวิตในวัฏสงสารวัฏว่ามีทุกข์ทั้งสิ้น สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนตกอยู่ภายในกฎแห่งกรรม เมื่อผิดพลาดทำบุญปฏิกุลใด ๆ ก็ต้อง เสวยผล คือ วิบากนั้น ๆ บางครั้งต้องไปเสวยทุกข์อยู่ในอบายภูมิ ยาวนาน แม้เกิดเป็นมนุษย์ก็ต้องประสบทุกข์ คือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ต้องพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสารทั้งหลาย จึงปลื้มตัวออกจากเครื่องกังวลทางครอบครัวศึกษาคำสอนของพระสัมมา สัมพุทธเจ้าและประพฤติปฏิบัติตามธรรมวินัยของพระองค์ เพื่อเสวงหาหนทางทุกข์ได้อย่างเต็มที่ เมื่อท่านพบทุกข์แล้วก็ ช่วยกันเผยแพร่คำสอนของพระพุทธองค์แก่ชาวโลกต่อไป หนังสือ “ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร” คือ คำสอนหลวงพ่อชมพูชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่ลงเทศนสอนให้ กับพระกิณสุขสมณเถรในโอกาสต่าง ๆ ตอบย้ำเป้าหมายการบวช ชี้ให้เห็นคุณค่าของการบำเพ็ญสมณะธรรม การฝึกตนเป็น พระแท้ และทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับชาวโลก เพราะโลก ภายนอกจะมืดมิด หากขาดพระอาทิตย์ พระจันทร์ และ ดวงดาวฉันใด โลกภายในก็อาจจิตใจจะมืดมิด หากขาดสมณะ ผู้ให้แสงสว่างแก่ชีวิตคนนั้น ด้วยความปรารถนาดี กองวิชาการ ๑๑