การเดินธรรมยาตราสำคัญในงานหวาน ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 196
หน้าที่ 196 / 266

สรุปเนื้อหา

การเดินธรรมยาตราในงานหวานมีความสำคัญต่อการเป็นผู้ให้แสงสว่างและทำบุญบารมี แม้ผู้เดินจะยังไม่เป็นพระอริยเจ้า แต่การปฏิบัติสมณธรรมช่วยให้รู้สึกปลื้มปีติใจ การเปลี่ยนอิริยาบถเป็นการทำสมาธิผ่านการเดิน ทำให้ทุกย่างก้าวกลายเป็นย่างแก้ว เชื่อมโยงกับการสร้างบารมีและความถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของงานหวาน
-การเดินธรรมยาตรา
-การฝึกตนและความเป็นพระแท้
-การบำเพ็ญบุตะเพื่อสร้างบารมี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ตายาย งานหวานี้ซึ่งเป็นงานหวานที่จะลูกจะต้องไปทำหน้าที่เป็นผู้ให้แสงสว่าง จุดให้ทุกคนออกจากความมืด มาสู่ความสว่าง มาสู่ความถูกต้องและดีงาม ให้กลับมาแเป็นพระพรในพระรัตนตรัย อย่างน้อยก็เหมือนกับปู่ย่าตายายบรรพบุรุษที่ผ่านมา หรือยิ่งกว่า << ทุกอย่างกัว คือ ย่างแก้ว >> การเดินธรรมยาตราทำบุญบารมีในคราวนี้ มีความสำคัญยิ่งยิ่ง ลูกจะต้องไปเดินในฐานะที่เป็นเนื้อ่านบุญที่แท้จริง แม้ยังไม่ได้เป็นพระอริยเจ้า ยังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ก็ตาม ข้อวัตรปฏิบัติ ทุกกิจวัตรกิจกรรมจะต้องเป็นสมณะแท้ พุทธบุตรแท้จะต้องฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญบุตะเป็นพระแท้ตลอด จนมีความรู้สึกปลื้มปีติใจ สุขใจ ภาวภูมิใจในตัวของเราว่า เราทำได้ เราเป็นพระแท้ได้ เป็นเนื้อ่านบุญได้ เวลาออกเดินธรรมยาตราทุกอย่างก็งามก็เป็นการบำเพ็ญสมณธรรม ย่างก้าวก็จะเป็นย่างแก้ว เราก็เดินตามปกติของเรา แค่เปลี่ยนอิริยาบถนั่งสมาธิเป็นเดินทำสมาธิ คือ บ้างนอกเคลื่อนไหว บ้างในหยุดนิ่ง ทุกย่างก้าวก็เป็นย่างแก้ว ใจนั่งอยู่ตรงกลางกายของเราที่เราฝึกกันมาอย่างดีแล้ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More