การตั้งใจและการปรารถนาในพระพุทธศาสนา ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 91
หน้าที่ 91 / 266

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้พูดถึงความตั้งใจที่จะทำความปรารถนาให้สมหวังในชีวิตทางพระพุทธศาสนา และการทบทวนว่าความปรารถนานั้นได้สำเร็จแล้วหรือไม่ ผู้บวชใหม่เหมาะสำหรับการแสวงหาพระนิพพาน ในขณะที่ผู้ที่มีภารกิจต้องบริหารเวลาให้ดี เพื่อให้สามารถมีเวลาสำหรับการฝึกปฏิบัติทางศาสนาอย่างสม่ำเสมอ โดยอย่างน้อยควรมีเวลาสำหรับการทำกิจกรรมทางศาสนาไม่น้อยกว่า 2 ชั่วโมงต่อวัน การทำภารกิจควรเดินไปพร้อมกับการฝึกฝนจิตใจ เพื่อที่จะเป็นผู้ที่สืบสานพระพุทธศาสนาและสร้างบุญให้กับตนเองและผู้อื่น

หัวข้อประเด็น

-ความตั้งใจและความปรารถนา
-การบริหารเวลา
-การทำความปรารถนาให้สมหวัง
-การแสวงหาพระนิพพาน
-การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ตั้งใจในวันนั้น เพราะฉะนั้นเราก็จะทำความปรารถนา ของเราให้สมหวัง ในที่นี้หลาย ๆ รูปบ้างหามหลายพรรษาแล้ว ก็จะต้อง มาทบทวนว่า ความปรารถนาของเราสมหวังแล้วหรือยัง ถ้ายัง ก็จะต้องตั้งใจทำความเพียรของเราต่อไปตามพุทธวิธี เดินตามศีล สมาธิ ปัญญากันเรื่อยไป สำหรับผู้บวชใหม่ ยังไม่มีมีกิจกในกิจกา คณะสงฆ์ ไม่มีเครื่องกังวลเรื่องการบริหารคณะ หรือ ภารกิจที่หมู่คณะมอบหมายให้ เป็นผู้ที่เหมาะสมอย่างยิ่ง ในการแหวกหาหนทางพระนิพพาน สำหรับผู้มีมีกิจกมาก ก็ต้องบริหารเวลาให้เป็น จัดสรรเวลาให้ลงตัว ให้มีเวลาสำหรับแหวกหาหนทาง พระนิพพานของตนเองให้ได้ อย่างน้อยวันละ 2 ชั่วโมง ก็ยังดี ส่วนเวลาที่เรามีกิจกประจำวัน ก็พยายามฝึกฝน ทำคู่คู่ภารกิจนั้นไป เพราะภารกิจจิตใจต้องไปด้วยกัน ใครทำ 2 อย่างนี้ไปพร้อม ๆ กันได้ ถึงจะเรียกว่า บริหาร เวลาเป็น มีความรักพระนิพพาน รักเพศบกบถวอย่างแท้จริง มีความตั้งใจจะทำความปรารถนาของเราให้สมหวัง ได้ชื่อว่า เป็นผู้สืบอายุพระพุทธศาสนา อีกทั้งจะเป็นเนื้อบุญ แก่มนุษย์และเทวาด้วย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More