การนำใจกลับสู่ฐานที่ ๓ : หน้า 143/266

กลิ่นลินกันไปกับภารกิจที่สำคัญ ที่เราจะต้องนำใจของเรากลับมาหยุดอยู่ตรงฐานที่ ๓ ไม่ให้สิ่งเหล่านั้นเป็นอุปสรรคแต่ควรให้สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่เกื้อหนุนกันเรามาบวชแล้ว เราจะหนีภารกิจการกิจกรรมไม่ได้ เป็นพระต้องมีกิจวัตรกิจกรรม เมื่อเราหนีไม่ได้ มันก็ต้องไปด้วยกัน คือภารกิจกับจิตใจต้องไปด้วยกัน วันเวลาที่ผ่านมาไปจะได้มีคุณค่า เราก็ได้ประโยชน์ทั้งบุญหยาบและบุญละเอียดยิบ เป็นสิ่งที่เกื้อหนุนกันอยู่ถ้าเราเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งแล้ว เราจะไม่มีความรู้สึกเบื่อหน่ายหรือเหน็ดเหนื่อยต่อการปฏิบัติกิจวัตรหรือ