การทำงานร่วมกันที่เป็นจิตใจ ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 144
หน้าที่ 144 / 266

สรุปเนื้อหา

การทำกิจกรรมใด ๆ ต้องให้จิตใจร่วมกัน ไม่รู้สึกว่าเป็นอุปสรรคในการปฏิบัติทางใจ เช่นเดียวกับพระโมคัลลาดที่ทำหน้าที่ก่อสร้างขณะจิตใจยังอยู่กับการปฏิบัติ หลวงพ่อเชื่อว่าลูกทุกรูปมีความสามารถในการเรียนรู้ และควรเน้นที่ศูนย์กลางกายเป็นจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการพัฒนา โดยการทำงานร่วมกันในการสร้างบารมีเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญ

หัวข้อประเด็น

-การทำงานร่วมกัน
-การสร้างบารมี
-ความสำคัญของการปฏิบัติทางใจ
-ศูนย์กลางกาย
-การตัดขาดจากอารมณ์ทางโลก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กิจกกรมใด ๆ เลย Because we do the activities with our minds together เหมือนพระโมคัลลาดนะ ท่านรับภารกิจเรื่องการ ก่อสร้าง แต่ในเวลาเดียวกัน ใจของท่านก็หยุดอยู่ภายใน ไปด้วยกัน และยังมีพระอีกหลายรูปที่รับหน้าที่ที่คณะสงฆ์ มอบหมายให้ทำภารกิจ แจกจ่ายอาหารบ้าง เป็นภัตตุตกศน์ บาง ท่านก็ไม่ได้คิดว่า สิ่งเหล่านั้นเป็นอุปสรรคต่อการ ปฏิบัติทางใจ ภารกิจของจิตใจดีต้องไปด้วยกัน หลวงพ่อเชื่อว่า ลูกทุกรูปได้ศึกษามาพอสมควร ที่จะเข้าใจในสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นจงหวังแหนศูนย์กลางกาย เอาไว้ให้ดี ซึ่งเป็นทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้ายของภารกิจ เราต้องเริ่มต้นที่ฐานนี้ ๓ และการไปถึงจุดสุดท้ายก็อยู่ตรงนั้น แต่หยาบละเอียดยิ่ง ๆ จากหยาบที่สุดไปสู่จุดละเอียดที่สุด ณ ตำแหน่งเดียวกัน นี่คือสิ่งที่อัศจรรย์ เป็นความรู้ความเข้าใจ ซึ่งถ้าใคร ๆ รู้ และทำความเข้าใจ จะเอาตัวรอดได้ หลวงพ่อเชื่อว่า ลูกทุกรูปมีบารมีมากมพอ จึงไม่อาลัยอาวรณ์ในทุกสิ่งที่ชาวโลกเขามีเมือใยกัน ตัด ขาดออกจากใจ และสมัครใจมาบวง มาสร้างบารมีร่วมกัน เรามาเพื่อสิ่งนี้ ก็จงทำสิ่งนี้ให้ดีที่สุด ๒๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More