การดับจิตใจและการใช้เวลาในชีวิต ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 92
หน้าที่ 92 / 266

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาของบทนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการจัดการเวลาในชีวิตเพื่อตามหาความสงบและพระนิพพาน โดยระบุว่าความตายรอเราอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นไม่ควรใช้ภารกิจหรือสุขภาพเป็นข้ออ้างในการไม่แสวงหาความจริงในชีวิต ชีวิตมีเวลาจำกัดและควรใช้ให้คุ้มค่า เพื่อที่จะมีชีวิตที่เต็มไปด้วยคุณค่าและความหมาย

หัวข้อประเด็น

-การจัดการเวลา
-ความสำคัญของการตามหาพระนิพพาน
-การไม่ใช้ข้ออ้าง
-การคิดถึงความตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เพราะฉะนั้น ภารกิจดับจิตใจควรไปด้วยกัน ไม่ควรเป็นสิ่งที่แข็ง ๆ หรือเป็นข้ออ้างว่า เราติดภารกิจจะต้องบริหารกิจการงานสูง ๆ จะต้องเรียนหนังสือ หรือจะต้องทำภารกิจที่หมู่คณะมอบหมายให้ จึงทำให้ไม่มีเวลา บางคนก็อ้างว่า สุขภาพไม่แข็งแรง ยังป่วยไข้อยู่ คอยให้หายป่วยก่อนแล้วค่อยแสวงหาหนทางพระนิพพาน คิดอย่างนี้ไม่ถูกนะลูกนะ เพราะเรามีเวลา ของชีวิตที่จำกัด ถ้าคิดให้ละเอียด เวลาเรามีแค่ลมหายใจเข้าออกเท่านั้น เวลาในชีวิตเรามีแค่นี้ หายใจเข้าแล้วไม่ออก เราตาย หายใจออกแล้วไม่เข้าก็ตายอีก หรือหายใจทั้งไม่ออกไม่เข้า ก็ตาย ความตายรอคอยเราอยู่ทุกอุนาจินาที เวลาที่เหลืออยู่จำกัดจริง ๆ เป็นสิ่งที่ลูกทุกคนควรจะนึกคิดอย่างนี้บ่อย ๆ ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More