ความอยากและการบรรลุธรรม ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 136
หน้าที่ 136 / 266

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้พูดถึงการต่อสู้กับความอยากที่มีผลต่อการปฏิบัติธรรม โดยยกตัวอย่างจากพระอานาคามีที่ยังติดอยู่กับความอยากแม้จะมีความชำนาญ และพระสารีบุตรได้กล่าวถึงความสำคัญของการหยุดความอยากเพื่อที่จะทำความเพียรและบรรลุพระอรหันต์ ในขณะเดียวกันก็มีการพูดถึงความรู้สึกท้อแท้ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่เห็นผลในการปฏิบัติ อาจทำให้เกิดความน้อยใจว่าทำไมคนอื่นมีประสบการณ์ แต่ตัวเองยังไม่ได้รับการเข้าถึง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการสังเกตตัวเองเมื่อไม่สบายใจ ต้องปรับเปลี่ยนความคิด

หัวข้อประเด็น

-ความอยากและการปฏิบัติธรรม
-บทบาทของพระอานาคามี
-การหยุดความอยาก
-ความท้อแท้ในเส้นทางธรรม
-การสังเกตตนเองเมื่อไม่สบายใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ไม่รู้จะทำอย่างไร จะไม่สบายนตอนที่บังควบไม่ให้ผง รำคาญ มันเหลือเกิน ไม่่น่าฟัง แต่ถ้าไม่สบาย นี้เครียด ตั้งใจมาก อยากมาก ความอยาก แม้แต่พระอุปสมชนะจอเลย สมัยเป็น พระอานาคามี ติดอยู่ขนันนาน เข้าปราบพระสารีบุตร เรียนถามท่านว่า กระผมมีความชำนาญเรื่องพิพ่ายจำญ สอดส่องดูสัตว์โลกตลอดเวลาด้วยพิพ่ายญ ยกเว้น เวลาตอนเท่านั้น ทำความเพียรตลอด แต่ทำไมยังไม่บรรลุ พระอรหันต์สักที พระสารีบุตรบอกว่า ก็มั้นติดตรงนี้ ตรงความอยาก คล้าย ๆ มันจะคว้า จะคว้า แล้วมันคว้าไม่ได้ มีความอยากได้ แม้พระอริยบุคคลยังติดอยู่ตรงนี้ ความอยากนี้สำคัญนะ ถ้า “หยุด” ถึงจะดี เอาตัวเราเป็นครู หม่นสังเกต ถ้าไม่สบาย ต้องปรับ ถ้ารู้สึกท้อใจ หมดกำลังใจจะทำความดี หมด กำลังใจนึง แล้วรู้สึกน้อยใจตัวเองว่า คนอื่นเขานั่งมี ประสบการณ์ด้านใน ทำไมเราไม่มี ให้รูเลยนะ ความ อยากเข้าไปปรองงำแล้ว ยิ่งอยาก ยิ่งยาก ไม่สมหวัง พอ งไม่ค่อยได้ผลมันเมื่อ ท้อใจ หมดกำลังใจ หมดหวัง แล้วก็มา นั่งคิดวน ๆ ว่า ชาตินี้จะได้หรือเปล่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More