ความสงบและการปฏิบัติอย่างถูกต้อง ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 138
หน้าที่ 138 / 266

สรุปเนื้อหา

ถ้าปวดเมื่อยให้รู้ได้ว่าความไม่สงบยังมีอยู่ แต่เมื่อเราสามารถนั่งนิ่งได้ จะรู้สึกสบายและเบิกบาน ระดับอารมณ์จะเป็นกลาง สังเกตสภาพรอบตัวและสัมผัสกับธรรมชาติ เราจะรู้สึกมีความสัมพันธ์ที่ดีกับธรรมชาติ และนี่ถือเป็นอาณิสงส์ของการปฏิบัติอย่างถูกต้อง ความสงบจะนำเสนอความสุขและความเชื่อมโยงกับทุกสรรพสิ่งได้ นั่งอย่างตั้งใจจะให้เราเปิดใจสู่สิ่งที่ดี

หัวข้อประเด็น

- ความปวดเมื่อยและการสังเกต
- การนั่งนิ่งและความสงบ
- อาณิสงส์ของการปฏิบัติ
- ความสัมพันธ์กับธรรมชาติ
- การมีอารมณ์เบิกบาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถ้าปวดเมื่อยถามหา ให้รู้เลยว่า ว่างใงงไม่เป็น ยังไม่สงบ ถาภายสงบระงับ สบาย นั่งนานเท่าไรก็ได้ รู้สึกเวลา หมดไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน แล้วก็ไม่มีความรู้สึกกับดิน อากาศฟ่า บรรยากาศจะร้อน จะหนาว จะอบอ้าว รู้สึกไม่ค่อยสนใจ ใจจะสนอยู่ตรงกลาง ตรงหยุด ตรงนั่ง สังเกตนะ แล้วเราก็ปรับ ถ้านิ่งดี ๆ แล้ว จะรู้สึกสบาย เบิกบาน ต้นไม้ก็ยิ่งกับเรา ติกรมบ้านช่อง ก่อนอิจิ ก้อนหิน ยิ้มกับเรา เพราะเราอิ่ม กับมัน ยิ้มลิ้ก ๆ ยิ้มจากหัวใจ ยิ้มมาจากกายใจ แล้วส่งกัน ต่อ ๆ มาถึงยิ้มภายนอก ขยายออกมาอย่างนั้น นี่ถืออาณิสงส์ ของการปฏิบัติอย่างถูกต้อง คือหยุดกับนิ่งสบาย ๆ วางอารมณ์สบาย ๆ มันก็มีอาณิสงส์อย่างนี้ สังเกตนะ 5 มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More