การนั่งสมาธิและการจัดการความคิด ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 134
หน้าที่ 134 / 266

สรุปเนื้อหา

การนั่งสมาธิเป็นวิธีที่ช่วยให้เรารู้จักจัดการกับความคิดที่รุกราน ซึ่งมักทำให้เกิดความสับสนและกังวลใจ เมื่อเริ่มต้นการนั่งสมาธิ เราอาจรู้สึกไม่สงบ เพราะความคิดต่างๆ เข้ามาในใจ แต่เราสามารถทำให้ความคิดเหล่านั้นหายไปโดยไม่สนใจมัน และทำให้จิตใจหยุดนิ่งได้ง่ายขึ้น สิ่งสำคัญคือการไม่วิตกกังวลกับความคิดที่เกิดขึ้น ความรู้สึกกังวลต่างๆ จะค่อยๆ ลดน้อยลงเมื่อเราฝึกฝนการนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ

หัวข้อประเด็น

-การนั่งสมาธิ
-การจัดการความคิด
-การสร้างความสงบในจิตใจ
-ความกังวลและการปล่อยวาง
-ประสบการณ์การนั่งสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การนั่งสมาธิ ก็เช่นเดียวกัน ความสับสนวุ่นวายมีอยู่ ในใจตลอดเวลาที่เราเริ่มต้นใหม่ เมื่อไห้ไม่หยุด มันไม่ใช่ เป็นของอัศจรรย์ หรือเกิดกับเราคนเดียว แล้วมันก็ไม่ได้ เป็นสัญลักษณ์ของความผิดหวัง หรือไม่สมหวังในการเข้า ถึงธรรมกาย เราไม่เห็นจะต้องไปง่วน ไปกลุ้มใจ มันมาก็มาก เราแค่เพียงทำเฉย ๆ ของเราไป ความคิดชนิดไหนมา เราก็เฉย ๆ พอเราไมสนใจ เดียว มันก็คล่อย ๆ หดหายไปเรื่อย ๆ ในที่สุดใจจะหยุดนิ่ง ใส เบา สบาย ถ้าทำได้อย่างนี้ หลวงพ่อว่า เราจะไม่กลุ้ม ไม่เครียด กับมัน แล้วจะหยุดได้ง่าย นี้ในกรณีมันยังไม่ยอมหยุด เพราะความกังวลเป็นเหมือนภูเขาหิมาลัยใหญ่บ่ง ทางเข้าถึงศูนย์กลางกาย เราแก้ด้วยวิธีการอย่างนี้ แล้วเดียว เราได้ผล สบาย ไม่ยาก เรื่องนี้มันยากอยู่ที่เราไปง่วน ไปวิตกมากไป ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More