การบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่ ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 57
หน้าที่ 57 / 266

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้พูดถึงการตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมให้เต็มที่ พระยาที่ผ่านมาเป็นโอกาสให้เราได้ตรวจสอบว่าตนเองได้ปฏิบัติธรรมอย่างจริงจังหรือไม่ โดยเฉพาะเวลาที่เรามองไปยังอัญติยมที่ตื่นตัวกับการปฏิบัติธรรมทั่วโลก ทำให้เราต้องตระหนักถึงความสำคัญของการเป็นผู้บรรลุธรรม ขณะเดียวกันเวลาที่ผู้คนบูชาพระก็ไม่ได้มองว่ากำลังศึกษาอยู่ แต่ดูจากผลการปฏิบัติ นอกจากนี้ยังพูดถึงการใช้ชีวิตในช่วงเวลาที่ร่างกายยังแข็งแรงเพื่อตั้งใจบำเพ็ญอย่างเต็มที่

หัวข้อประเด็น

-การตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรม
-การตรวจสอบตัวเอง
-ความสำคัญของการเป็นผู้บรรลุธรรม
-การใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

<< ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมให้เต็มที่ >> พระยาที่ผ่านมา เราจะรู้ตัวของเราเองว่า เราได้ปฏิบัติธรรมจริงจังแค่ไหน ดูจากผลที่เกิดขึ้นมา เราก็รู้ว่า เราเองจริงเอาจริงแค่ไหน พระยานี้จะให้เป็นเหมือนพระยาที่ผ่านๆ มาไม่ได้แล้ว พระยานี้เราต้องให้ความสำคัญกับสิ่งนี้ให้มากที่สุด เพราะตอนนี้อัญติยมเขาตื่นตัวเรื่องการปฏิบัติธรรมกันไปทั่วประเทศ ทั่วโลก ที่สำคัญในใจของอัญติยม ที่มองดูพระที่เขาเคารพบารไหว้บูชา สนับสนุนทุกด้าน ต้องเป็นผู้ที่บรรลุธรรม แล้ว เขาไม่ได้มองว่า เรากำลังศึกษา กำลังฝึกฝน กำลังทำความเพียรอยู่ เขามองว่า เราได้บรรลุแล้ว ตรงนี้แหละที่จะสร้างความลำบากใจให้เกิดขึ้นกับเรา เวลาเขาบารไหว้บูชา เขาก็บารไหว้พระผู้บริสุทธิ์ พระผู้บรรลุธรรม แต่เรา รู้ว่ายังไม่มีอะไรเป็นสิ่งที่ควรแก่การเคารพ กราบไหว้บูชา หรือสนับสนุนอะไรก็ได้นั่นเลย พระนายนี้ไม่ได้แล้วนะลูกนะ เพราะเดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืน เวลาผ่านไปมันก็กลืนกินความแข็งแรง ความสดชื่นของร่างกายเราไปด้วย ร่างกายของเรามีแต่เสื้อผ้าไปเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้นต้องชิงช่วงในจังหวะที่ร่างกายเรายังแข็งแรงยังสดชื่น ยังเบิกบานอยู่ ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมให้เต็มที่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More