การสร้างบารมีและการทำความดี : หน้า 158/266

ก็ไปเป็นพระอาจารย์ให้กับญาติยมทั้งหลาย หรือชักชวนญาติยมให้มาสร้างคุณงามความดี บำเพ็ญบุญกริยาวตถุตุ ประการ ๑ ประการ ๒ ประการ ๓ ประการ เป็นต้น ก็เป็นความดีงาม เป็นบารมีของลูกทุก ๆ รูป เราจะชื่นใจเฉพาะไหน ก็ชื่นอยู่กับประกอบเหตุมากน้อยเพียงใด แต่จำนวนก็เป็นบารมีของทุกรูปที่ตั้งใจทำกันมา ปัญหามีเราก็แก้กันไป งานเราก็ทำ บุญก็สร้าง ภาวนา ก็เจริญกันไป ยากที่ใคร ๆ จะทำได้อย่างเรา แต่Öอย่างไรเราก็ไม่ควรประมาณ จะต้องใช้ชีวิตของเราให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างบารมีให้ยิ่งไปกว่านี้ เพราะเรายังเป็นว่านาทของพญามารเขาอยู่ ยังเป็นเฉลยเขา เขายังเอาความโลกความโกรธ ความหลง กิเลสอาสะต่าง ๆ มาบังคับบัณฑู เราอยู่ ซึ่งเราก็รู้ตัวของเราเอง และเป้าของเราต้องการจะหลุดพ้นจากเขาไปสู่ที่สุดแห่งธรรม บารมีที่เราทำผ่านมา อย่าพึ่งชะล่าใจว่า เรามีบุญบารมีเยอะแล้ว จะนอนทอดหุ่ย หรือขยุกในการสร้างความดี เอาไว้ก่อนว่า แสนีทีกำมาทำเพียงพอแล้ว จะหยุดบ้างหย่อนบ้าง อย่าดิ้นอย่างนั้น เพราะความตายไม่มีมินิมหมายเป้าหมายชีวิตยังไม่ปรากฏ นั่นเป็นเครื่องยืนยันว่า บารมีเรายังอ่อนอยู่ ยังจะต้องสร้างบารมีให้แก่กล้าขึ้นไปเรื่อย ๆ (วันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๓)