การนั่งสมาธิและนิมิตในชีวิต ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 116
หน้าที่ 116 / 266

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับนิมิตและการนั่งสมาธิ โดยเน้นว่าอย่ายึดติดกับนิมิตที่ไม่เป็นจริง และของจริงสามารถเห็นได้เมื่อมีธรรมะหรือความรู้ ทั้งนี้ผู้เขียนเตือนเกี่ยวกับความอันตรายในการนั่งสมาธินานเกินไปจนทำให้หมดอายุขัย เรื่องนี้เกิดขึ้นในวันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๐ ซี่งเป็นการสำรวจเกี่ยวกับการเดินทางสู่การตระหนักรู้ในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-นิมิตและการนั่งสมาธิ
-ความกลัวและการปล่อยวาง
-อันตรายจากการนั่งสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จะไปเห็นอย่างนี้ มันต้องใส่แล้ววิ่ง ไม่มีความกลัวอยู่ แต่ อารมณ์ที่ยังมีความกลัวแล้วเห็น แสดงว organize ไม่มีบริสุทธิ์ ยังเป็นนิมิตเส้นลาย นิมิตเส้นลายเองไม่ใช่ของจริง บางแห่งก็ไปหมา เอาว่า นิมิตทั้งหมดเส้นลายไม่ควรยึดติด อย่าไปติดนิมิต อันที่จริง นิมิตจริงก็มิ เสนอลายก็มิ ก็เหมือนเราสัมผัสเห็น คงเคยเห็นของลง ๆ เป็นของจริง มันเหมือนกันอย่างนั้นนะ แต่แทนที่จะเป็นตามมนุษย์ ก็เป็นอีกตาหนึ่ง แต่ถ้ามีธรรม จักภูแล้วจะเห็นอะไรไปตามความเป็นจริง หรือบางทีเขานั่งสมาธิแล้ว พอดีหมดอายุขัยตาย นั่งตาย ก็เหมวกว่า ระวังนะนั่งสมาธิเช็ดตาย แล้วกันสิ ไม่งั้นก็ตาย ไม่ชื่อก็ไปลองดู นอนก็ตาย ยืนก็ตาย เดิน หรือวิ่งกะเมนต์ลังก็ตายหมด เห็นเขานั่งสมาธิน่อย ระวังนะ นั่งแล้วไปไม่กลับ หลังไม่ดีน ฟื้นไม่มีเลย กลัวอะไรนะอย่างนี้ คืออะไรก็เรื่องไม่ง่อยแล้ว มันก็ไม่มีเหตุ แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More