การเป็นสมณะแท้ในพุทธศาสนา ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เล่ม 3 หน้า 211
หน้าที่ 211 / 266

สรุปเนื้อหา

การมีจิตใจหยุดนิ่งและเข้าถึงพระในตัวคือกุญแจสำคัญในการพัฒนาบารมี เพื่อตลอดชีวิตและการเดินธรรมยาตรา ลูกต้องเรียนรู้ที่จะทำให้ดีกว่าที่สุด โดยอาศัยการสอนจากพระอาจารย์และแรงบันดาลใจในการทำดี สิ่งนี้จะทำให้พวกเขาสามารถสร้างบารมีและสืบทอดพระพุทธศาสนาอย่างยั่งยืน

หัวข้อประเด็น

-การเป็นสมณะแท้
-การพัฒนาบารมี
-การฝึกจิตใจ
-การทำดีในชีวิตประจำวัน
-การเดินธรรมยาตรา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อย่างนี้จึงจะเรียกว่า “สมณะแท้” เป็นพุทธบุตรที่แท้ จริง นึกเมื่อไรก็ลึ่ม มนุษย์เทวาเห็นก็ลึ่ม เล่าสู่ใคร ๆ ฟัง เขาก็ลึ่ม ปลื้มแล้วเกิดแรงบันดาลใจอยากจะมาเป็นอย่าง เรา มามีอาวุธปฏิบัติอย่างเรา พระพุทธศาสนาก็จะเจริญ รู้เรื่อง แล้วเราก็มีส่วนอย่างสำคัญในการสืบทอดอายของ พระพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไปเรื่อย ๆ บารมีพิเศษ บารมี 10 ทัศ ก็จะเกิดขึ้นกับเรา โดยเฉพาะเนกขัมมาบารมี คือ บารมีแห่งการเป็นนักบวช เป็นบรรพชิต กิจนี้จึงเป็นเรื่องที่ สำคัญที่ลูกต้องฝึกให้ได้ ทั้งหมดนี้จะได้อย่างสมบูรณ์ ถ้าหากลูกใจหยุดนิ่งได้ หยุดนิ่งในระดับที่เราเข้าถึงพระในตัว เห็นท่านชัดใสแจ่ม กระจ่างอยู่ที่กลางกาย ทั้งนั่ง ทั้งนอน ทั้งยืน ทั้งเดิน ทั้งทำ กิจวัตรกิจกรรมอะไรต่าง ๆ ก็เห็นอยู่ตลอดเวลาดเวย << ต้องทำให้ดีกว่าที่สุด >> เรามีเวลาจำกัดในการสร้างบารมีนะลูกนะ โดยเฉพาะ การเดินธรรมยาตราที่เป็นประวัติศาสตร์ชีวิตของเรานี้ ช่วง ระยะเวลาแค่ 1 เดือนเท่านั้น ลูกต้องสอนตัวเองว่า เราจะ ต้องทำให้ดีกว่าที่สุด นอกจากได้รับคำแนะนำสั่งสอนจาก พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงแล้ว หรือเพื่อนสาธรรรมิก็ตาม ก็ ต้องสอนตัวเองให้ได้ด้วย ๒๑๐
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More