ภัยที่เกิดแต่ที่พึ่งอาศัย : หน้า 11/131

ปกฏุลสมานฉชาดก๒ ว่าด้วยภัยที่เกิดแต่ที่พึ่งอาศัย สถานที่อาศาชาดก พระชาดา มาหาวิหาร นครสาวดี แคว้นโกศล , เหตุที่อาศาชาดก พระชาดา ทรงปรารถดิ์คนหนึ่ง จึงจะเรื่องนี้ มีคำอธิษฐัมว่า พุทธสุทธิ ดังนี้. ได้ยินว่า เด็กคนนันเป็นบุตรของกุมภี ใบณะสาวดี เป็นผู้ฉลาดในการสังเกตการณ์ เมื่อยังอายุเพียงเจ็ดขวบเท่านั้น ครั้งนั้น บิดาของเขาคิดว่า จักทดลองลูกคนนี้ จึงไปเรือนของเพื่อน โดยที่เด็กนั้นไม่รู้เลย เด็กนั้นก็ได้รับคำถามที่ไปของบิดาเดินไปโดยสังเกตการณ์ของบิดาได้ไปยืนอยู่ที่อยู่ของบิด อยู่มาวันหนึ่ง บิดาได้บุตรนั้นว่า "ลูกรัก เมื่อพ่อไปก็ไปโดยให้เจริญ แต่เจริญที่ไปของพ่อได้อย่างไร" เขากล่าวตอบบิดว่า "พ่อจ๋า ฉันจะรอเท้าของพ่อได้ ฉันฉลาดในการสังเกตการณ์เท่า" ลำดับนั้น บิดาของเขาต้องการจะทดลองอีก เมื่อบูรณ์โภคอาหารเสร็จออกจากเรือนไปยังเรือนของผู้พิชิต ซึ่งอยู่คดี ๆ กัน แล้วออกจากเรือนนั้น ไปยังเรือนที่ ๓ ออกจากเรือนที่ ๑ มายังประตูเรือนของตนอีกแล้วออกจากประตูเรือนของตนไปยังประตูเมืองทิศหน่อ ออกจากเมืองไปทางซ้าย ไปถึงพระเวทวิหาร ด้วยบำบําพระศาสดาแล้วงพงธรรมอยู่.