นิทานชาดกเกี่ยวกับยักษ์และพ่อค้า : หน้า 71/131

เนื้อหาชาดก ในอดีตกาลทีกะตามฟื้นในฌาณ ๓ มีเมืองยักษ์ชื่อ สิริสวัสดิ์ พวกยักษิณอาศัยอยู่ในเมืองนั้น ในเวลาที่พวกพ่อค้าเรืออัปปาง นางยักษีเหล่านั้น ก็พากันประดับบาตรแต่งร่างกาย ให้คอของเคี้ยวของบริโภค มีหมูทาสีแวดล้อม อุทารกเข้าไปหาพ่อค้าเพื่อให้คนเหล่านนั้นทราบว่า พวกเรา มีมากที่อยู่ของมนุษย์ จึงแสดงกิจเป็นต้นว่า พวกมนุษย์ ฝูงใด สัจจบำ กำลังทำกิจกรรม โครกบำ เป็นต้นในที่นั้น ๆ แล้วเข้าไปหาพ่อค้า กล่าวว่าจงเชิญผู้ข่าวปูนี้ เชิญบริโภคอาหารถิ่นๆยักษ์เหล่านั้นแล้ว ๆ ครั้นถึงเวลาที่พวกเขาเคี้ยวบริโภคก็เสร็จแล้วพักผ่อน ยักษ์จึงกล่าวว่า “พวกท่านอยู่ที่ไหน จากไหน จะไปไหน มาทำอะไรที่นี่” เมื่อพ่อค้าตอบว่า “พวกเราเรืออัปปาง จึงพากันมาที่นี่” นางยักษี กล่าวว่า “คือเสละ พ่อคุณ แม้สามีของพวกเราก็ขึ้นเรือไป ล่วงไปสามเดือนแล้ว จะรอยเขาจักตายกันหมด แม้ว่าท่านก็เป็นพ่อค้านเหมือนกัน พวกเราจะเป็นหญิงรับใช้พวกท่าน” แล้วเล่าโลงมาพ่อค้าเหล่านั้นด้วยมารยาหลายประการและอธิษฐานสตรี ไปในเมืองยักษ์ หากพวกมหยุมพุ่งที่ถูกจับไว้ก่อน ก็องจำนวนมนุษย์เหล่านั้นด้วยโชคชะตาซึ่งไว้ในห้องคุมขัง กระท่ามมนุษย์ที่จับไว้ได้ภายหลังให้เป็นสามีของตน แต่เมื่อไม่ได้มนุษย์เรืออัปปางในที่พักของตน ก็เที่ยวนเวียนอยู่ฝังสมุทร คือ เกาะไม้บานฝังโบน เกาะไม้กกทะง์นี้ นี่เป็นธรรมชาติของพวกยักษ์