บทสนทนาของพระโพธิสัตว์กับมหาราช : หน้า 33/131

แม่มิ่งคงคาดิยม พี่อ้อมป่าวลิลีก ผู้คงแก้เรียน มี่อ้อมคำให้เพลย พี่อ้อมคำนิพัดไป ขอลาความเมรุญงงนี่กี่ ขอพึงให้พงจับน้อง ๆ แก่นั้นสะกดหยั่งคิด. กล่าวนั้น ปฏิสนธิฟ่อนได้กล่าวละภรรยา ว่า "น้องรักพี่ก จให้เพลงขับแก้วอย่างไรได้ นำซึ่งเป็นที่พึ่งอาศัยของมหาชน บัดนี้กำลังจักทำเพื่ออยู่แล้ว" แล้วกล่าวคาดกาวา :- ขนัทั่งหลายอย่อมรณคู่ที่ ได้รับความทุกข์ด้วยน้ำใจ ขนัทั่งหลายอย่อมรณคู่ที่ เรืองช่วยน้ำใจ เราจักตามในทามกลางนั่น ภัยเกิดแต่พี่พึ่งอาศัยแล้ว. พระโพธิสัตว์แสดงดาวนนี้แล้วกราบทูลว่า "ข้แต่มหาราชเจ้าเป็นที่พึ่งของมหาชนใด แมพระราชทั้หลาย ก็บนี้ที่พึ่งของมหาราชันนั้น เมื่อภัยเกิดแต่สำนักของพระราชาแล้วใครจักป้องกันภัยนั้นได้" ดังนี้แล้วกราบทูลอีกว่า "ข้าแต่มหาราชเจ้า เรื่องโจร ลักพระราชทรัพย์นี้เป็นเรื่องลับแต่ข้าพเจ้าองค์ราชูอย่างที่บันติตจะรู้ได้ ขอพระองค์จงทรงทราบเหตุพระพุทธเจ้าข้า"