การเผชิญหน้ากับยักษิณิ : หน้า 75/131

หัวหน้าพ่อค้าเเล่านั้น คงรู้ว่านั่นเป็นยักษิณิ จึงร่ำพึงต่อไปว่า “หญิง ๕๐๐ เหล่านี้ น่าจะเป็นยักษิณิ พวกเราควรจะหนีไปเสีย” รุ่งเช้าเดินไปเพื่อ ล้างหน้า จึงบอกเเก่พวกพ่อคำว่า“ หญิงเหล่านี้เป็นยักษิณิ มีหญิง มนุษย์ ในเวลาที่พวกอื่นเรือปางมา พวกมันจะให้คนเหล่านี้เป็นสามีมันแล้วก็กินพวกเราเสีย มาเเดกพวกเราพากันหนีไปเเดกดด ” ในพวกพ่อค้าเหล่านั้น พ่อค้าสองร้อยห้าสิบคนกล่าวว่า “เราไม่อาจ ละทิ้งหญิงเหล่านี้ไปได้ดอก พวกท่านไปกันเเด พวกเราจำไม่หนีไปเปล่า” หัวหน้าพ่อค้าก็พาพวกพ่อค้า2ร้อยห้าสิบคน ซึ่งชื่อฟังคำของตน กลั้วอิฐเหล่านี้ไป กีในเวลานั้นพระโพธิสัตว์บังเกิดในกำเนิดมวลกา. มันนั้นมีสีขาว ปลอด มีริษะเหมือนกัน ผมเป็นเปวย มุทิลังจะเห็นได้ มัวกาลนั้นเหาะมาจากเขานิมพานต์ไปยังเกาะตามพินิจ บริโภคข้าวสาลีที่เกิดเองในเปือกตม ใกล้สระตามพินิจนั้น แล้วกลับไป. อึ่งเมื่อนั้นก็พูดเป็นภาษามนุษย์ ซึ่งได้อบรมมา ด้วยความกรุณาสามครั้งว่า “มีผูมีประสงค์จะไปชมบาไหม มีผูประสงค์จะไปชมบาไหม มีผูประสงค์จะไปชมบาไหม”