เรื่องราวของนางยักษิณีในตำนานไทย : หน้า 17/131

นางยักษณ์ก็ทิ้งจิ๊นบมนุษย์ ดื่มอำพัง ข้าวสารและ น้ำมัน เป็นต้น มาปรุงเป็น อาหารรสเลิศ ลิ้น ให้สาม ตนของเคี้ยวกินเนื้อมนุษย์ เวลาที่นางจะไปไหน นางได้เอาหนังแก่ๆปิดประตูถ้ำก่อน แล้วจึงไปเพราะกลัวพรามณ์ผู้สม จะหนี พระโพธิสัตว์ได้ดูฤทธิ์ปฏิหาริย์ของนางยักษิณีนั้น ต่อมา นางยักษิณีค่อยลดูดูดคูร และได้เลี้ยงดูคนทั้งสอง เป็นอย่างดี ด้วยความสนเท่า ต่อมเมื่อน้องเจริญวัยแล้ว นางยักษิณีได้ให้นรุตเข้าไปภายในถ้ำ พร้อมกับบิดา แล้วปิดประตูเสีย ครั้นวันหนึ่ง พระโพธิสัตว์ว่า นางยักษิณีนี้นไปแล้ว จึงได้อาสาออก พาบิดาไปข้างนอก นางยักษิณีถามว่า “โครเอศาลออก” เมื่อพระโพธิสัตว์ ตอบว่า “ฉันเอาออกจะแม่ ฉันไม่สามารถนั่งอยู่ในที่มิด” นางยักษิณีว่าคืออะไร เพราะกรมิตร อยู่มาวันหนึ่ง พระโพธิสัตว์ว่าว่า “พ่อจ๋า เหตุไรหน้าของแม่ัน จึงไม่เหมือนหน้าของพ่อ.” พราหมณ์ผู้เป็นบิดาก็ว่ากว่า “ลูกรักแม่ของเจ้าเป็นยักษิณีที่กินเนื้อมนุษย์ เราสองพ่อแม่นี้เป็นมนุษย์.” พระโพธิสัตว์ว่าว่า“พ่อจ๋า ถ้าเช่นนั้นเราอยู่ในนี้ทำไม ไปเกิด พ่อเราไปคนมนุษย์กันเถิด.” พราหมณ์ผู้เป็นบิดาก็ว่า “ลูกรัก ถ้าเรานี้ แม่ของเจ้าก็จักว่าถามเราทั้งสองเสีย”