ภัยและการดำเนินชีวิตในพระนคร : หน้า 59/131

ช่างหม้ออาดินเหนียวที่ดิวมาเป็นภาชนะ จนภายในเป็นม่วง ฝนตกน้ำท่วม หูลมทะเลาะขึ้นช่างหม้อแตก ๑) ไฟไหม้บ้านของบูรณะคนหนึ่งในพระนคร เขาใช้ฉน ๓ หนึ่งว่าเจ้าของเข้าไปบ้างในบนสิ่งของออก เมื่อคนนันกำลังเข้าไปบนของอยู่ ประตูร้อนปิด เขาตามมื่ดวั เอกว่าถูกกัน หาทางออกไม่ได้ เกิดทุกข์ขึ้นเพราะความร้อน ๒) บูรณะคนหนึ่งในพระนครนี้รีดกออาหารมากินไป ไม่อาจย่อยได้ ได้รับบุกขวนทุน คร่ำครวญอยู่ ๓) ในกาลก่อนลมได้ตั้งจันพัดรำร้ายร่างกายของชายคนหนึ่งในพระนครนี้ เขาได้รับคร่ำครวญอยู่ ๔) ในหมื่นวันประเทศ มีมันไม่ใหญ่มุษณ์ด้วยกิ่งและค่าคบ เป็นที่อยู่อาศัยของนกหลายพันตัว ถึงสงของต้นไม้นั้นเสียดกันจนมีวันเกิดขึ้น แล้วโด่ไฟลนลง นกทั้งหลายที่ตั้งนั้น ก็ไฟกันลนเทอมไป ๕) เรานำหญิงได้ผู้มีความโสมสนาทตรัยบคไม้ มีภายพระพรด้วยจันท์เหลืองมา หญิงนี้บับใส่เสื้อออกจากเรือน ๖) ในกาลก่อนชายผู้หนึ่งในพระนครนี้ ปรารถนาได้บุตร ในเวลาที่บุตรเกิดเขาเกิดปีโสมมัน ว่ารูปได้บุตรแล้ว เลี้ยงดูบุตรนั้นเป็นอย่างดี เมื่อเจริญวัยแล้วได้หรรษาให้ ต่อมาภายหลังเขาก็มดล ไม่อาจทำงานได้ และก็ขับออกจากบ้าน เขาขาทนเลี้ยงชีพด้วยความยากแค้น ทั้ง ๕ เรื่อง เป็นภัยที่กิดขึ้นจากที่ผีอาของหสิน เมื่อพระราชงทรงยืนยันใจให้ตัวโจร พระโพธิสตว์ จิงประกาศ ท่ามกลางสมาคมว่า "งฟังข้าพเจ้านี้ดี ได้รถในที่นั้น ความเคยมา สารบุญก็เกิดขึ้นแต่ใด ภัยก็ยังเกิดขึ้นแต่เท่านั้น พระราชาดพรามณ์ผู้ปรมิต พากับปล้นรัฐเสียเอง ท่านทั้งหลาย จงพากษาดนของตนอยู่ดีด ภัยก็ขึ้น แต่ที่นี่อภัยแล้ว ประชาชนจึงได้พร้อมกันรุมประชาทัพระราชาและพรหม ปราศรัยให้ตาย แล้วฉันพระโพธิสตว์ให้ครองราชสมบัติไป.