ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข้าแต่พระเจ้า ในอดีตกาล มีมนุษย์คนหนึ่ง ชื่อปฐวี อยู่ในบ้านน้อยรี่มฝั่งแม่ น้าในใกล้พระนครทรงสนิท วันหนึ่งมีภารกิจief เขาพร
าภาระไปพระนครทรงสนิท ฟ้อนร้องบรรเลงไว้รอรับ
ครั้นเลิกการมหรสพแล้ว ได้ซื้ออาหารเป็นจำนวนมาก เดินกลับบ้านของตน ถึงฝั่งแม่ น้ำนั่นน้ำใหม่กำลังไหลมา จึงนั่งบริโภคอาหารคีมสารา เมานไม่รู้กลังของตน เอาพิณใหญ่อุดก้อนแล้วน้ำจับมือนึกว่า "เราไปกันเพื่อ" แล้วว่าจะข้ามแม่ไป น้ำได้เข้าไปตามช่องพิน ครานั้น พินดนั้นได้ดึงเขามลงในน้ำ
ฝ่ายภาระของเขารู้ว่ามีน้ำ จึงสกัดเขาขึ้นไปยืนอยู่บนฝั่ง มานพนักฟ้อนจม้ำลุ่ม โพล่ อยู่ ด่มน้ำเข้าไปจนเต็มท้อง
ลำดับนั้น ภาระของเขาจึงคิดว่า "สามีของเราตาย ในบั้นนี้ เราจักขอเพลงขับไวสักบทหนึ่ง เอาไว้ขับ ในท่ามกลางบริษัทเลี้ยงชีพ" คิดดังนี้แล้วจึงได้กล่าวว่า "พี่ พี่ก็จะจม น้ำ ขอยำงให้เพลงขับแก่ฉันบทหนึ่งฉันจักเลี้ยงชีพด้วยเพลงขับนั้น" แล้วกล่าวว่าคา:-