พระโพธิสัตว์และช้างเผือก : หน้า 97/131

เนื้อหาดก ในอดีตกาล ครั้งเมื่อพระเจ้าผ่องแผ้วหนึ่ง ครองราชสมบัติในกรุงราชอุทุ พระโพธิสัตว์บังเกิดในกำเนิดช้าง ได้เป็นช้างเผือก ถึงพร้อมด้วยรูปลักษณ์ เช่นเดียวกับที่พระนามมาแล้วในหนหลัง พระราชพระองค์ดังนั้นทรงพระดำร ว่า ช้างนี้สมบูรณ์ด้วยลักษณะ จึงได้ทรงแต่งตั้งให้เป็นมงคลตดี ครั้งถึงวันมหรสพวันที่หนึ่ง โปรดให้ประดับตกแต่งพระนครทั้งสิ้น งดงามดัง เทพนคร เสด็จขึ้นสู่งคลงดี อันประดับด้วยเครื่องลังกระสงสรรพ ทรงกระทำประทินพระนครด้วยราชานุภาพอันใหญหลวง มาชนยืนดู ในตอนนี้ ๆ เห็นรีริตัณดวงงามเลิศด้วยสมบัติดงมงคลดี ก็พากัน พรรณนึงมงคลหัตถีเท่านั้น ว่ารุ่งงาม การเดินส่ง ทางทองอาจ สมบูรณ์ ด้วยลักษณะอย่างแท้จริง พญาช้างเผือกนี้ในปานนี้ สมควรเป็นคู่บุญบารมี ของพระเจ้ากรรษมี พระราชทรงสดงเสียงสรรเสริญมงคลดี ไม่ทรง สามารถจะอดพระทัยได้ ทรงเกิดความรื่นเริง คำราว "วันนี้แหละจะให้มันตก เขาถึงความสิ้นชีวิตไงได้" แล้วรับสั่งให้นายหวาดกาลยาม รับสั่งถามว่า "ช้างนี้ต้องทำอย่างไรบ้าง เจ้าให้ทนายแล้วหรือ ?" นายหวาดกายกราบทูลว่า "เขาแต่สมมติเทพ ข้าพระองค์ให้คาถายแล้วพระเจ้า" รับสั่งว่าว่า "ยังฝึกไม่เสร็จ" กราบกุลีกุยืนยันว่าว่า "ฝึกดีแล้วพระเจ้าข้า" รับสั่งว่า "ถ้าฝึกดีแล้ว เจ้าคาอาจให้มันขึ้นไปยึดเขาเรวปล่อยได้หรือ ?" กราบทูลว่า "พระเจ้าข้า ข้าแต่สมมติเทพ" รับสั่งว่า "ถ้าเช่นนั้นมามีเกิด พระองค์คงเสด็จลงให้นายหวาดกายยืนขึ้นไปถึงเชิงเขา เมื่อ นายหวาดกาย นั่งเหนือหลังช้างไสถึงยอดเขาแล้ว"