เรื่องราวของหญิงแก่และทรัพย์สมบัติที่ได้จากผี : หน้า 49/131

แล้วจึงได้เอาของชากศพศพนี้ขึ้นนอนบนเตียง เอาผ้ากลุมข้างบน แล้วตนเองหนีเข้าอึทิ้งเร่ำใกล้ป่าช้าขั้นนั้นแหล่ะ ผัวเมีย ๒ คนมาไฟมาแล้วมาชากศพด้วยเข้าใจว่า เป็นหญิงแก่ แล้วหลีกไป ก็ครั้งนั้น ในถ้ำนี้เร็นลับนั้น โจรคนหนึ่งเอาสิ่งของไปเก็บไว้ก่อน โจรนั้นคิดว่า 'เราจักไปเอาสิ่งของนั้น' จึงได้มาเห็นหญิงแก่เข้าใจว่าปั้นยกนี้ตนหนึ่ง สิ่งของของเราคิดมือนนอยวงแหวนเสียแล้ว จึงไปนำหนอผีมากนึ่ง ครั้งหมอผีเดินร่ำมนต์เข้าไปถ้ำ หญิงแก่ก็กล่าวว่าจะหมอผีนั้นวา "ฉันไม่ใช่ขี่นนี้ท่านมวกมาเกิด เราทั้งสองจักษ์บริโภทรัพย์นี้" หมอผีพูดว่า "เราจะเชื่อได้อย่างไร?" หญิงแก่พูดว่า "ท่านจงเอาสินของท่านวางบนนี้ของเรา" หมอผีคะทำอย่างนั้น ทันใดนั้นหญิงแก่ได้คำลิ่นของหมอผีขาดตกไป หมอผีโล่งโล่จากลิ่นคิดว่า "หญิงแก่นนี้เป็นยักษิณีแน่" จึงร้องวิ่งหนีไป ฝ่ายหญิงแก่นั้นรับวันรุ่งขึ้น ถึงมุงผ้าหนื่อยนี้ถือเอาสิ่งของคือตรงนะ ต่าง ๆ ไปเรือน ถัดนั้นนั้น หญิงลูกสะใภ้เห็นดังนั้นจึงถามว่า "แม่จ๋า แม่ได้สิ่งของนี้ที่ไหน?" หญิงแก่ตอบว่า "ลูก คนที่ถูกเผานบเชิงตะคอไม่ป่าชั้นนั้น ย่อมได้ทรัพย์สิ่งของเห็นปานนี้" หญิงลูกสะใภ้ถามว่า "แม่จ๋า ถ้าเช่นนั้นฉันนี้อาจะที่จะได้ไหม?" หญิงแก่ตอบว่า "ถ้าจักเป็นอย่างเราก็อาจได้" ครั้งนั้นด้วยความโลภในสิ่งของเครื่องประดับ นางมได้บอกแก่สามีแล้วเผาตนในป่าชั้นนั่น