ตำนานของกัญฉันผู้มีน้ำเหมือนม้า : หน้า 15/131

เนื้อหาดก ในอดีตกาลครั้งพระเจ้าพรหมทัตครองกรุงธนบุรี พระอัครมเหสีของพระองค์ประพฤติเป็นอกตัญญู แต่ไม่สามารถภาพ ทนสาบานว่า "ถ้ามอฉันประพฤตินอกใจจริง ขอให้หมอฉันเป็นกัญฉันมีน้ำเหมิอนม้า." เมื่อพระนางสิ้นพระชนม์ จึงเกิดเป็นกัญฉันมีน้ำเหมิอนม้า ที่เชิงเขาแห่งหนึ่งในเขาแห่งหนึ่ง จับมนุษย์ที่เดินผ่านไปมาในเขาใหญ่จากต้นงถึงปลายงเป็นอาหาร เพราะเหตุที่ ได้รับใช้ทั่ววาส่วน(ผู้ปกครองขักษ) อยู่ ๓ ปี จึงได้รับพรให้จับมนุษย์กินได้ในทางยาว ๓๐ โยชน กว้าง ๕ โยชน. อยู่มากวันหนึ่ง จับพระนางรัฐปามคนหนึ่งได้ พากลับที่พักในดํา คุ้มหูเมื่อได้รับต้องกับบูรพ์ขันก็เกิดความสิ้นหา จึงมีได้เคี้ยวกินแต่กลับเอาไว้เป็นสามีของตน แล้วทั้ง ๒ ต่างก็อยู่ร่วมกันตั้งแต่นั้นมา