พระมหา ศัตรูราบุตรกับพระราชา ชาดก เรื่องโปรด The Favorite Jatakas หน้า 39
หน้าที่ 39 / 131

สรุปเนื้อหา

เรื่องเล่านี้นำเสนอถ้อยคำที่พระมหา ศัตรูราบุตรทูลต่อพระราชา โดยใช้ตัวอย่างจากคนที่กินอาหารมากเกินไปแต่ไม่อาจเติบโตอย่างมีสุข การสนทนานี้มีความหมายถึงการเป็นที่พึ่งของมนุษย์ในสังคม คล้ายกับการบริโภคอาหารที่เหมาะสมที่สามารถเลี้ยงดูผู้คนให้ดำรงชีวิตอย่างมีคุณภาพ หากว่าปราศจากโจรหรือผู้ที่ทำลายนั้น พระองค์จะถามถึงโจรทำไม โดยเน้นให้เห็นถึงความสำคัญของการเป็นที่พึ่งที่ยั่งยืนในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาระหว่างพระมหา ศัตรูราบุตรกับพระราชา
-ความสำคัญของการเป็นที่พึ่งอาศัยในสังคม
-การเปรียบเทียบชีวิตมนุษย์กับอาหาร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระมหา ศัตรูราบุตรทูลต่อไปว่า " ข้าแต่ท่านราชเจ้า มนุษย์คนหนึ่ง เป็นที่พึ่งอาศัยของมหาชน ราวกับว่าไฟเป็นที่พึงอาศัยในนั้น ได้สักสังของคืออรนะไป ขอพระองค์อย่าตรัสถามถึงโจรข้าพระองค์เลย" พระราชาว่า" นี่แน่ะเจ้า เจ้าจงบอกโจรให้แกเราเถิด" พระโพธิสัตว์ว่ามีพระบูชาพระราชาว่า พระองค์เป็นโจร ได้บ้างตัวอย่างมากมาย อิทักหนึ่งว่า :- ก) ข้าแต่พระองค์ ในกาลก่อนบุคคลหนึ่งในพระนครนี้แหละบริโภคอาหาร มากเกินไป ไม่อาจอยู่ได้รับทุกขวาน ค่ำคราญอยู่ กล่าวกว่ากว่า :- พระมหากสัตว์ราบุฒิยังหลาย เป็นจำนวนมาก เสียงพิณด้วยข่าวลูกใด ข้าวลูกนั้นเราเบิกเอาลงแล้วทำ เราให้ลูกความพิณดา พระมหากสัตว์ราบุฒิ ต่อไปว่า " ข้าแต่ท่านราชเจ้า คนคน หนึ่งเป็นที่พึ่งอาศัยของมหาชน เหมือนข้าวสุกได้ลำส่งลงไป เมื่อได้ สิ่งของนั้นคืนมาแล้ว พระองค์จะถามถึงโจรทำไม"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More